KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİR GÜN
Bir gün herkes ölecek.
Ne zaman?
Nerede?
Ne şekilde?
Kontrol edebilmeyi isteriz delice.
Ama nafile!
Bir gün herkes aşık olacak.
Ne zaman?
Kime?
Kaç kere?
Hiç bitmesin isteyeceğiz.
Ama nafile!
Bir gün herkes şiir yazacak.
Hangi konuda?
Kime?
Kaç dize?
Şair olmaktan dem vuracağız.
Ama nafile!
Bir gün çekip giden geri dönecek.
Pişman mı?
Mahcup mu?
Mecbur mu?
Bıraktığı yerde bulmayı dileyecek.
Ama nafile!
Bir gün herkes taraf olacak.
Sağa?
Sola?
Ortaya?
Karışık menüde karın doyacak.
Ama nafile!
Bir gün herkes alışacak.
Acıya?
Ayrılığa?
Yalnızlığa?
Alışınca geçer sanacak.
Ama nafile!
Bir gün herkes sorgulayacak.
Yaşadım mı?
Yaşatıldım mı?
Risk alıp kayda değer bir şey yaptım mı?
Kendi öykümü yaşama cesaretini gösterdim mi?
Herhangi biri için önem taşıdım mı?
Tebessümle anıldım mı?
Sevdim ve sevildim mi?
Saydım ve sayıldım mı?
Yaradılış gayeme uygun davrandım mı?
Her günümü sonmuş gibi yaşayabildim mi?
Çaresizliğin önündeki tek engelin kendim olduğunu fark edebildim mi?
İnançların taklitliğinden sıyrılıp sezgiselleştirebildim mi?
Çevrede olanlarla değil de içimde olanlarla ilgilendim mi?
Gördüklerime mi inandım, inandıklarımı mı gördüm?
Kaybederken kazandıklarıma anlam yükleyebildim mi?
Kendimde olmayanı ararken bulduklarımla tamamlanabildim mi?
Sevdiğim kişi tarafından eleştirilmenin değerini bilebildim mi?
Hayatımda bir başkası için kalpten dua ettim mi?
Bütün bir güne tebessümle başlayıp tebessümle son verebildim mi?
Boşluğa düşmekten korktuğum için idrak edemediklerimi inkâr ettim mi?
Cevaplayamadıklarını yok sayacak.
Ama nafile!
Sorular cevaplanmayı beklerken rahat durmayacak.
Huzur, cevapsızlığın peşini kolay kolay bırakmayacak.
Özden HORAN
04.11.2008-Edirne
00:27
YORUMLAR
Bir gün herkes ölecek.
Ne zaman?
Nerede?
Ne şekilde?
Kontrol edebilmeyi isteriz delice.
Ama nafile!
-----------------------------
Sizden rica etsem bu bölümü pankart haline getirip bizi
" yönettiğini sananların "
geliş geçiş yollarına asar mısınız ?
SAYGILARLA
belki...
cevapların huzur kaçıracağı kesin
alabildiğince boş bırak ve adam sende de yaşa git
nefes almak nasılsa yaşamak
etek yada pantolon giymek kanıtı bunun...
ama ya yukarıdaki sorgulamaların gerçek cevabı...
onların arkasında var olan gerçek ruh özgürlğümüz?
işte onun tadına vardığında insanoğlu ve barıştığında kendisiyle belki...
kaç sorguda kaç sorudur insan yaşamına sığan ve nersinde samimiyiz hayatla....
yordun beni soloyin teyze...))bern yaşlı bir adamım....
sevgi ve saygılar....
beğeni ile okudum...
Şiir gibi bir yazıydı, bir solukta okuyuverdim.
...
"Bir gün herkes alışacak.
Acıya?
Ayrılığa?
Yalnızlığa?
Alışınca geçer sanacak.
Ama nafile!
Bir gün herkes sorgulayacak. "
Hep sorguluyoruz hep ama sonuç nafile demekten de korkuyoruz. Saygılar, değerli insan.
Kendi kendimizi narkozlayıp duruyoruz.
Uykularımızı kaçırmamız gerekirken toplumca uyuyoruz.
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın riyakarlığında yılanları çoğaltıp duruyoruz ama ben bu oyunun sonunu hüsran olarak görmek istemiyorum
Günlerdir uykusuzum...
Bu sorguları yapabilmek elimizde,nedense hep geç kalırız.
Sizin de dediğiniz gibi,yapabilseydik hayat bu kadar zorlaşır mıydı..huzur uzaklara kaçar mıydı..İçim rahat demek ne güzel olurdu !!
Yazı ve şiiri Kutladım..sevgi,saygıyla..
Sanırım yetrince sorumluluk aldım.Kendimce mutluyum yaptıklarımdan.Güzel sorular, düşünmeye zorlayan ama çoktan bunları düşünmüştüm;sanırım daha fazla gömlek eskittiğimden biraz da, tekrarında fayda var çünkü bellek de köreliyor ve öğrendiğini unutuyor zamanla.Teşekkür ediyorum güzel yazınız için...Saygımla.
