SEVGİLİYE (Kendime mektuplar)
Sevgili...
Terkedişinin bilmem kaçıncı günü, hala yoksun, saymadım günleri, sen gideli ömrüm tükendi. Her geçen saniye ümidim de tükeniyor sanki, alışıyor insan acıya.
Gittiğin yerde mutlu musun yoksa, evet mutlusun yoksa gelirdin biliyorum mutsuz olsaydın kendini mutlu, beni mutsuz etmek için gelirdin.
Gel demeyeceğim artık sana, sakın gelme, yaralarımı sardım ben zaman zaman acısa da sardım.
Eş dost iyi görünüyorsun diyor , duydun mu iyi görünüyormuşum, senin bende olduğunu sandığım ama benden çok uzaklarda olduğun zamanlardan daha iyiyim.
Sıkça geliyor yüzün aklıma, sonra kalkıyorum bir çay demliyorum dağılıyor aklım, ne çok çay içiyorum yokluğunda, ama iyi geliyor.
Bildiğin gibi değil alışıyorum yokluğuna, ama düşünmeden edemiyorum, mutlu musun, kimlerin koynunda eskitiyorsun beni...
Adın bende tek hece
Soruyorlar
"O" mu? diyorum.
"O" gitti.