TATLI BİR BAŞLANGIÇ

• 30 Ekim 2008 Perşembe 12:13:33

TATLI BİR BAŞLAGIÇ

Yılların yılları kovaladığı anlartı yaşıyordum.Otuz seneye yakın zamanda az değildi tabii.Yalnız ve sessiz...Bazen isyan edrdim kendi kendime bana neler olutor diye.Pek içine kapanık insanda dğildim.Duygu ve düşüncelerini anlatabilecek sahip biriyimdirde.Fakat hissimi ve hissetiklerimi söylemekte beceriksiz olduğumuda itiraf etmeliyim.Zira hep böyle olmuştur.Aanlatmakta geç kalıp babacan ve samimi yanım ortaya çıkınca hislerimi anlatamıyorum.
Bu güne kadarki yalnızlığımıda buna bağlıyorum.Bayana karşı sanırım hislerimi anlatamıyorum ve işte buldum dediğim andada kayıp ediyorum.Bu da beni yalnızlığa iteliyor.
Sanki tabiat kanunu...Her kadına bir erkek,her erkeğede bir kadın...Elmanın iki yarısı gibi.Zaman zaman konuşabilecek,omzuna başına koyup dertleşebileceğin bir arkadaş bir dosta mutlaka gereksinim duyuyor insan.. Benim gibi...
Hep böyle düşünmüşümdür de.Her bulupta kayıp edişim farklı bir kişiliğe büründürüyordu beni ki...İnsanlardan uzaklaşıyordum.
İşte böyle bir zamanlarda yine MSN de bir gurup ile tanıştım.CAN DOSTLARI.Kısa sürede öylesine anlaşabidik ki...Yani onlar beni anladı.NÜKHET VE İFFET hanımlar..
Kendilerinin bir tolantı ve eğlence hazırladıklarını söylediklerinde sanki havalara uçtum sevindim.Nasıl sevinmezdim böyle güzel insanların nazik teklflerini düşünmeden hemen EVET dedim ve düştüm yollara.Bu benim için yeni bir başlangıçtı.
İki gün öylesine CAN DOSTLARIYLA tanıştım ki....Hepsi ayrı ayrı dünyalara bedel.İnanınki dotluğun ve eğlencenin doruğuna ulaştık ve arşına çıktık.
Eğlence ve müziğin ritmini kendimi öylesine kaptırmıştımki...Bir anda pistte bir peri kollarımda kelebek gibi uçuyordum.Gerçek bir güzel...Kalbinin tüm güzellikleri yüzüne vurmuş...Sanki ben cennette o da bir peri kızı.
Ama yine tam bulduğum anda yine kayıp edeceğimi biliyordum hazırlıklıydım.Çünkü bu benim kaderimdi.Biliyorumki yine aynı nakarat ve aynı nakarat oldu ama.Bu sefer farklıydı.Hiç umutlanmamıştım.Elbette böylesine tatlı ve güzel bir bayan İstanbul gibi bir şehirde yalnız kalamazdı...Yazık olurdu yıllarına...
Bana bu muhteşem elliüç saati yaşatan CAN DOSTLARIMA ,

Şair Hakan KURTARAN,Nükhet ve İffet hanımefendilere,Kemal,Hale hanım,Nihal,Şair hocam Nuran hanıma,İlhan,İdris ve muhteşem Nermin hanıma ve ismini yazamadığım tüm CAN DOSTLARIM.Sizler öylesine güzel ve iyi insanlarsınız ki.....TARİF EDEMEM.
Evet sizi unutmadım SEZA hanım...Siz çok farklıydınız...Sizi tanımam ayrı bir mutlulu.Zira sizden çok etkilenmiştim.Hatta hoşlanmıştım da.Nafile olacağını bile bile.Bu sözlerimi benim yaşlı kalbimin küçük bir sitemi ve kaderime isyan olarak kabul edin lütfen kırılmadan,sizi kırmamda mümkün değil.Zira siz benim KURTARICI MELEĞİMSİNİZ.
Sizler bana umut verdiniz.Yine arayacağım.Yorulmadan,bıkıp usanmadan ryrmak için yollara düşeceğim.Çünkü o tatlı bayan beni tekrar BEN yaptı..
Düşeceğim yollara...Karış karış dolaşacağım...Anadolunun çam kokan,meşe kokan sarı püsküllü mısır tarlalarında,elleri torak kokan,alnı ter kokan anadolulu arayacağım.
Sizleri hiç unutmadan...CAN DOSTLARIM...
BÜTÜN GÜZELLİKLER VE MUTLULUKLAR SİZLERİN OLSUN...........

30.10.2008