KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2828 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
Sen yoksun...Ben yokum...Ankara yok....
Sen yoksun...Ben yokum...Ankara yok....
Neydi bize engel olan, bunca süredir birleşmemizi önleyen olay neydi? Unutmak için mi sevdin beni mavinin en güzeli? Biraz sevip sonra yok etmek adına mı?
Her gidişin sonrası bir yara açıldı kalbime… Şiire olan sevdamı bıraktım , vazgeçtim yazmaktan çizmekten…
Çizdiğim tek şey defterlerimde geçen günlere ilişkin olan işaretler… Bir de kalbime çizdiklerim var! Sensizliğin ateşi iyice yakarken bedenimi , iyice dayanılmaz geldikçe yokluğun bir ok saplayıp , koca koca işaretlerle çizdim kalbimdeki yerini… Bak dedim kendi kendime “ acı insanı öldürmüyor, acı çeksen de ölmezsin ; sonunda sevdiğine kavuşacaksın,dayan…Dayan ki bu acıların sonrası baharı görüp gülümseyesin.İnsan bi tek sevdiğine duyduğu hasretten ölüyor, bak Leyla ile Mecnun’a… Ne büyük aşktı ki ; Leyla’sına kavuşamasa da Mecnun yılmadı, pes etmedi…Leyla’sının öldüğünü duyunca mezarına kapandı o da orda can verdi….Öbür dünyada kavuştular…
Hep dedim seviyorsan bir Mecnun olmalısın diye…Belki bu nedenle bana mecnun dediler, belki de halimi görüp de bunu yakıştırdılar…
Ben mecnun olsam da hep yalnız kaldım.Acılarımdan ölmedim.. Hani demiş ya şair;
“işin kolayına kaçmadım
uğruna ölmedim yani” …
Yaşamak her gün ölmedikti. Sensizlik ölümlerden de beterdi. Ama bu son cümle yüreğimi orda bıraktı,gözlerime kanlar biriktirdi…
Sen olmayınca bu şehir bi anlam ifade etmiyordu. Sen bu şehirde olamasan da hayalini kuruyordum! Hani bi kez çekip gittin ve ardından dedim ya ; “Sensizliğin ayazı çöktü bu şehre” diye! Şimdi o günler bile bu kadar soğuk gelmiyor bana…
Gözlerimden akan her damla bir intihardı yokluğunda demiştim bir başka çekip gidişinde!Şimdi en büyük intiharları yaşıyor bu gözler!Dur durak bilmeden, bir kez olsun seni göremeden…
İsyanlarda yüreğim,ama derman yok ayağa kalkmaya… Şimdi sensiz bir dünya…
Hayatımda ilk kez Ankara’ya duyduğum aşkı yenen biri olmuştu.İlk kez Hüznümün Başkentini birisiyle ,mavinin en güzeli seninle aldattım…Gözyaşlarımın sığınağı, yalnızlığımın sırdaşını bir tek seninle aldattım…
Peki şimdi?…
Sen yoksun. . .
Ben yokum. . .
Artık benim için Ankara’da yok…
MaviGölge...........15.03.08/15.48/ANKARA................
YORUMLAR
hayat beklemekle geçen devasa bir boyut. nerde ne şekilde karşılaşılacağı mecnun deryasında bir göl gibi. hayat beklemekle başlayan bir sevda tufanı...
yüreklerinize sağlık...
çok güzel bir yazı,kendi şiirimi anımsattı :))
Sen olmayınca bu şehir bi anlam ifade etmiyordu. Sen bu şehirde olamasan da hayalini kuruyordum! Hani bi kez çekip gittin ve ardından dedim ya ; “Sensizliğin ayazı çöktü bu şehre” diye! Şimdi o günler bile bu kadar soğuk gelmiyor .......demişsin nasılda güzel söylemişin yüregin hep gülsün dostum önce yüregine sonra sana teşekkür edrim yüregime dokundugun için saygılarımla....
İsyanlarda yüreğim,ama derman yok ayağa kalkmaya… Şimdi sensiz bir dünya…
Hayatımda ilk kez Ankara’ya duyduğum aşkı yenen biri olmuştu.İlk kez Hüznümün Başkentini birisiyle ,mavinin en güzeli seninle aldattım…Gözyaşlarımın sığınağı, yalnızlığımın sırdaşını bir tek seninle aldattım…
Peki şimdi?…
Sen yoksun. . .
Ben yokum. . .
Artık benim için Ankara’da yok…
o yoksa
hiçbir şeyin anlamı yok
...
