yazdigim kitaptan bir kare

• 29 Ekim 2008 Çarşamba 01:24:02

Dünyanin herhangi bi yerinde bi su kenarinda tek basima dusunmeye daldim aklimdan sunlar gecti ben neden asik oldum?
Yada baskalari icin siradan olan biseyin bende neden bukadar buyuk etkisi oldu onu tanimlamaya calistim ,neden olum yasam ve hersey bi anda askla birlikte hiisedilir
Ben elimi ceneme dayayip gozlerim kapalai yaklasik iki saat kadar düsündüm benim asik odugum kiz neden bi baskasina asik neden ayni duygularda ikimiz boguluyoruz ama farkli insanlari düsünerek hafif gozlerim kapali su sesi ruhumu okadar oksuyorki sanki nun bana seslenisi sanki yanimdaymis gibi ;su sesinin kesilmemesi ve onun maviyi sevmesi heralde beni uzun sure su kenarinda tuttu bi an kendimi normalin disinda hissetmeye basladim bi an o ortamda degilmisim gibi sanki baska bi yerdemisim gibi oldum heyecanlandim ama gozlerim kapali ve biraz islak gozlerim acmama gerekiyo cunku actigimda akacak gozyasim suyla birlikte onuda goturecek korkmama gerekiyo cunku korksam onu hiissedemiyodum olmemem gerekiyo olsem cünkü bi onsuz ruhsuz gitmeme gerekiyo ;ve daha sonra su kenarindan kalkip yurümeye basladigimda hayatin nekadar anlamsiz oldugunu ogrendim cunku hayat sanki bana bi komplo yapmis ve beni bas asagi sicak suya koyup tekrar soguk su ile vcudumu yakmaya calisiyo ne yapmama gerektigini kendime anlatamadim..