Sen ki kaçıncı gidişin öyküsüsün kim bilir? Kaçıncı göçün izdüşümü alev alev?!Hangi alevin umudunu taşır şimdi mavi, hangi korun öncesinde büyür kızıl?

Ah adı sevda konmuş hınzır
Varlığına zamanlar adadığım; Gel gör ki amanlarında kıvranma vaktidir büklüm büklüm.
Kaçıncı düğümün sonunda çekilir acının ipi? Kimi sevdiyse gönül denilen yükü ağır işçi, sonunda dilinde tekrarlı bir siyah melodi…

Yolun açık olsun dediğinde…
Yolun açık olsun dediğimde düştü yastığımın yalnız ikizinden bir damla öz yaşı. Kokunda büyüdü korkular ha çıktı ha çıkacak. Yolun hep bana çıksın istedim oysa... Gözbebeğimden anlamalıydın. Belki de anlatmalıydım ki hep sustum.Zira iyi bilirdin, sessizliğimde büyür çığlıklarım acır canım ha çıktı ha çıkacak…
Yolun açık olsun dediğinde…Canım yolundan daha tezdi…
Bu defa aşk beni seçti…
Kaçıncı gidişin öyküsüsün kim bilir? Kaç kere gidildi senden hangi acının yasını bende tuttun
Aslında ben bilsen...
Ben yaşımla bir yaslarla demlendim. Bundandır... Gülüşüne demirlendim!

Ah vurgun kaçağı sanrım…
Yar sandığım!
Sandığımda büyüttüğüm asaları alıp gitmeseydin sensiz de dayanırdım…
Çok zaman geçseydi kapanırdı ya,
Öylece derin derin duruyor çatlaklarım.
Git düşlerimden hadi
Çek git yoksa kırılacağım…


Başak Doğru’08