DİP KÜLTÜR

• 26 Ekim 2008 Pazar 22:08:38

Ergenekon da yanan kutsal ateşin kıvılcımlarından biri, yüzlerce yıl sonra bir meşale tutuşturdu. Bu meşale, salmanlı dağlarında bir küren farsak gencinin yolunu aydınlatıyordu. Kimi kızlarsekisinden, kimi ergenuşağından sökün etmişler, ıkış, ıkış, düşmüşlerdi öküz yuvarlanan sarp yollara.

İsrafil surunu üflemese de kıyameti koparacaklardı salmanlının gençleriyle. Çünkü bu gece günahın sevap diye yazıldığı binlerce yıl öncesinden süzülüp gelen savaş danslarının sergilendiği düğün gecesiydi. Cayırdayarak yanan dev ateşin alevleri çoktan ayak uydurmuştu kemanenin kıpır kıpır ezgisine, beşerli kol olmuş, iki gurup karşı karşıya oynuyor. Varsağılar kükreniyor birbirine meydan okurcasına, ökçeler patlarcasına ayaklar toprak damları dövüyor. Kötülük timsali yer tanrı Erlik”e meydan okuma mı ? Yoksa şamansız bir kutsal bir ayinin trans hali mi?
Elbette bilinmez oldu çok günler doğdu, çok günler battı ardından seni öldürdük seni tarihe gömdük şimdi seni bir toyda gelin yaptık kepez taçlı şaman kadın.