Küçük bir kız çocuğuna gebe şimdi zaman. Küçük bir kız çocuğu zamana düşük...

Neyi anlatmalı önce. Zamana ilaç dediğin an başlayan yolcuğu… İnanasın gelmese de aldığın renkli hapları... Pembe olanları değil de en siyahına vurulmayı… Ve içini karaya bağlamayı... Siyah zamanları…

Hayat geçerken yanından izlemeyi... Değişen her şeye inat değişmemeye asılmayı... Bir şeylere asılı kalmaktan bıkmamayı... Ve bırakmamayı geçmişin iplerini ısrarla… Nefesin kesilene dek güçle tutunmayı… Soluksuz zamanları…

Tüm konuşulanlara kulaklarını tıkamayı ve kendi çığlıklarını tutturmayı. Avaz avaz... Susuşun değil sessizliğin, sessizliğin susuşun. Susuz zamanların sesi aslında görünmediğin. Sessiz zamanları…

Herkes dahil sevmemeyi… Duygu fakiri kalmış bir bedene sarılmayı... Ona benzemeyi… Benzersizliğe bağlanmayı... Benzersizlere küsmeyi… Aynı görüntüyle yaşamak istemeyi… Küskün zamanları…

Tanıdık duygular satmayı… Yeni duygularla savrulmayı… Tökezlenmeyi… Ve ayağa kalkmayı… Yaşamayı en çok yaşamayı, yaşayamamaya kardeşi…Yaşanılan sensizliği… Sensizlik anlarında saniyelerle büyümeyi... Öğrenilen zamanları…

Küçük bir kız çocuğuna gebe şimdi zaman. Küçük bir kız çocuğuna... Küçük bir kız çocuğu zamana düşük. Başka bir küçük kız çocuğu… Küçük birkaç kız çocuğu uyuyor şimdi…