KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Hadi Canım...
sanıyorlar ki hep böyleydim ben.....yaralı,ümitsiz,umutsuz,biraz agresif,biraz deli..... ki her insanda yokmu bu yaşadıklarım, hemen herkes yaşamadı mı bunların birazını.. kime ne lazım oysa, kim deli kim akıllı...hayat işte yuvarlanıp gitmiyormuyuz bir şekilde... kim haklı kim haksız,kim iyi kim kötü...
Neye göre,kime göre....değer yargıları.. neyin yargıları,hangi sınıfın alt mı üst mü? sen kimlerdensin? iyi kötü,doğru yanlış...
yok yok sıyırmadım...hatta en sağlıklı anlarımdan biri şu anda..
sıkıldım sadece,birilerinin sürekli şu iyi şu kötü,şu doğru şu yanlış...aman haaa ,sakın öyle yapma yanlış anlarlar seni..böyle böyle düşünürler hakkında tavırlarından......hadi yaaaa boşversene, falanca böyle demiş,filanca şöyle yapmış eee napıyım yani...öleyim mi yoksa el pençe divan mı durayım... yollarına paspas mı olayım...
Sıkıldım artık...herkesin kendi doğrusunu dayatmasından,ben -cilik- oynamasından.. yaa bir kere de deyin ki SEN in yerinde olsam ben ne olurdum acaba...severmiydim,belki ben sen olsaydım bana aşık olmazdım...belki ben sen olsaydım bu kadar gülmezdim ya da üzülmezdim..Ama olmaz ben ben ben....
Ben olasın sen.............! ki... göresin bakalım nasıl oluyormuş... Biri der sıkma beni, relax canım ( ne demekse türkçe karşılığ yok sanki)... öbürü der, sakın ha aman ha dikkat et şöyle derler böyle derler..
hadi canım size ne derler? yok yok sıyırmadım,iyiyim ben...hatta çok iyiyim.. Sen sana dönüp baktın mı hiç? neler gördün sen de sen? erdem mi,sevgi? merhamet?empati? vicdan? beni gördün mü oralarda bir yerlerde? şefkat var mıydı şefkat yüreğinde? iyi bak oralarda bir yerlerde vardır bir kırıntı belki... yok yok sıyırmadım iyiyim ben...Seni sana soruyorum,gördün mü sen, seni bir yerlerde... ya siz beyefendi evet evet siz.. siz gördünüz mü sizi.. resmi mi oldu? ha affedersiniz acemiliğime verin...ne kadar da toyum.....! sizin birikiminiz,hayat tecrübenizin yanında çok cahil kaldım ben pardon....!
Hiç sordun mu,sordunuz mu acaba bana göre nesin? nesiniz? ben yargılamam,sorgularım....ben benim içim dışım bir... bak şizofrenim mesela şimdi...niye utanayım ki ? kimden ya da? belki akşama aşk olurum,belki hüzün olurum, bilmem belki de yatar uyurum.... benim işte; içimde ki dalgaları birbirine kırdıran,öfkeyi öfkeyle kamçılayan bazen.. aklını delilik sanrılarıyla en küçük hücrelerine kadar sana sunan,yüreğini bilinmeyene yollayan,ruhunu kaybeden (bu arada bulan var mı ruhumu,bedenim acı çekiyor da onsuz) benim işte ben...yok yok valla sıyırmadım..iyiyim ben hatta çok iyiyim...ama sıkıldım artık bu karmaşadan,bu kalıplaşmadan....kime göre neye göre, kimim?
Peki SEN kimsin? hey sana söylüyorum arkadaş...! beni kalıplara sokmaya uğraşan,kendi, doğrularını dayatan,kendini dünyanın merkezi sanan,deliliklerini erdemmiş gibi sunan,yüreği katılaşmış ,başkalaşmış benliğinin kayıp sokaklarında dolaşan sen
kimsin sen? peki siz kimsiniz beyefendi tanışıyormuyuz....
Yok yok sıyırmadım ben iyiyim.. dedim ya hatta çok iyiyim...
Peki sen............? pardon ya siz beyefendi?
YORUMLAR
aynı dilden konuşabilenlerle , anlaşabilenlerin farkı :) duyarlı ve cesur ama isyankar değil ! yazıydı.
Delilik sınırdır,sınırlara sadece cesaretliler erer..)
İnanmayacaksınınız bana ama,, bu soruları ben daha önce çok sordum,,, kimlere mi??
Deli demesinler sorarsam başkalarına diye,,, KENDİME sordum...
Memnun oldum efendim... kendim gibi birini buldum,.,,
-Lodos-
teşekkürler:):):)
İnanın tüm duygu ve düşüncelerimi yansıtmışsınız yazınızda. Can-ı gönülden tebrik ediyorum:)
işte bu yaaaa.İşte tam da bu.Duymak istediğim noktasına virgülüne kadar bu.Evet doğru kimin doğrusu ya da yanlış .Kalıpların zincirlerin ok işaretlerin(mecburi istikamet)ayıpların,yasakların,günahların velhasılı kelam tüm hayatımızın içine eden ,zerre kadar bizi düşünmeyen,ben merkezli bu hengamenin mucidi kim,kimler...
Sesli güldün ayıp,sesli ağladın ayıp,iki tek attın kimsenin etlisine sütlüsüne karışmadan hoş oldun ayıp, başını emme basma tulumba misali tüm bu hırbolara yesss anlamında salladın salladın sallamadın bittini abi bittin abla sen.
Zaten "biz"özürlülük almış başını gidiyor.ben acıktım,ben susadım,ben istiyorum,ben geliyorum,ben gidiyorum,ben seviyorum,ben ben ben... hani derler ya hep bana hep bana rabbena.Ben mutlu olacağım sen başını çrt.Ben mutlu olacağım sen başını aç.Ben mutlu olacağım bana iyi yemek yapan hatun bulun,ben mutlu olacağım bana yatı,katı olan koca bulun.Ben mutlu olacağım bana oğlan doğur.Ben mutlu olacağım hep fener şampiyon olsun...
Empati özürlüyüz hemde ne özürrrr.aceba kaçımız birkerecik olsun kaşımızdakinin yerine koyabilmeyi becermişizdir bir dakikalığına da olsa. Onu da Allahın yarattığını,onunda etten kemikten sinirden mamul olduğunu,onun da duyguları,gururu, onuru,onunda sol yanında çarpan bir yüreği,onun da arzuları,heyecanları,üzüntüleri,neşeleri,sevgileri,sevgisizlikleri olduğunu neden neden neden aklımızdan geçirmeye bile yanaşmamışız.
Hayatımızı berbat eden o bir yığın dandik,ne zaman kimin tarafından koyulduğu belli olmayan 21 yüzyılın yüzkarası kuralların neden sıkıştıkça savunucusu bile olmuş ,gencecik yüreklerden yaşama sevincini söküp almışız neden neden neden...
İşte en başta( "işte bu yaaaa.İşte tam da bu.Duymak istediğim noktasına virgülüne kadar bu" )bu yüzden diye tüm içtenliğimle altına imzamı attım bu enfes,doğal başkaldırıya.
Kalemin dert görmesin değerli yazar
saygımla
