Korkularımız; ıssız sokaklardaki telaşlı ayak sesleri gibidir. Telaşlar artıkça ayaklar dahada ses çıkarırlar gecenin karanlığında ve boş sokaklarda.
Korkularımızında dozu var tabikii. Çoğumöuz korkularımızın bizi yönetmesine izin vermeyiz. Korkularımızla yüzleşecek olayları yaşadığımızda bir çoklarımız olayı en az zararla atlatmaya çalışır yada sorunu giderecek çareleri hemen üretirler.
Bazılarımız da varkii; onları korkuları yönetirler. Hatta bu bazen paranoyak bir halde alır. Bu tür kişiler hem kendi hemde yakınlarının hayatlarınıda zindana çevirirler.
Eğer o kişilere acıyıpta korkularını gidermedeki kolaylıkların mantığını öğreetmek yerine ortaya çıkan vahim tabloyu siz çabalarınızla olumluya çevi,rmeye kalkarsanız vay halinize. Tuzağa düşersiniz, korkularının yüzleşme ve giderilme görevlerini tamamen sizin omuzlarına bırakır bu paronoyak kişiler. Sağlam iradeli de olsanız sinir sisteminiz bu yük alktında ezilir. Çevremizdeki bu kişilere yapılacak en büyük iyilik tabiki kendimize yapabileceğimiz iyilik aynı zamanda o kişinin profesyonel bir yardım almasına yönlendirmek olacaktır.