KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1522 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
BU NASIL BABA
Yokluklar icinde buyumustuk can dostum arkadasim Kadir le..
Isci bloklarinda isci cocuklariydik..Yanyana binalarda oturdugumuz gibi hep yan yana yururduk mahalle sokaklarinda..Annelerimiz salca kazani kaynatirken apartman bahcesinde atesin yanina koyduklari “gazyagi tenekesinde” isinan suyla yikarlardi bizi hafta sonlari..Kimin annesi kimi yikardi bilinmezdi..Babalar gelirdi hava kararmalarina yakin...Ellerinde fileler kese kagitlari agizlarina kadar dolu evlatlarini cagirir yada cagirttirirlardi yanlarina…Ya bizzat Oglum…Kizim diye bagirarak yada elci tutarlardi aile fertlerini sanki.. bagirirlardi hep bir agizdan Kos Baban cagiriyor Babam cagiriyor diye..
Bir ben kalirdim birde Kadir seksek tasinin basinda “Baba” tarafindan cagrilmayi bekleyerek..Saklardik iste acemice yuzumuze suzulen yaslari gizlerdik birbirimizden..Ben babami kaybettigimde 3 yasindaymisim Kadir 5…Babalarimizda arkadasmis..Ayni fabrikada isci..Benim babam hastaliktan Kadirin babasi sel den ayrilmis aramizdan..Basimizi sokacak bi rer ev birakmislar borcluda olsa..Benim annem Ogretmen di Kadirin annesi Hemsire..Anneme Hocahanim diye hitap ederlerdi Kadirin annesine Igneci Melahat..Ayni sirayi paylasirdik okuldada…Aramizda 3 ay var derlerdi de kim kucuk kim buyuk bilemedik ayni gun cikartmislar nufus kagitlarimizi..Yillar boylece geciyordu iste…Bayram olsun istemiyorduk hic..O eksik yanimizi bizi severken yuzumuze vurmalarindan inciniyorduk..Mahalle kavgalarimizda en cok “pic” kelimesi delirtiyordu bizi..Cocuktuk..
Derken Kadir le bir “Tornet”imiz oldu ortak yapim...Semt pazarindan evlere fileler cantalar tasiyor para kazaniyorduk..Tornet imizi gizlice okulun arka tarafindan gecirip hademe Arap Ali amcaya teslim ediyorduk..Sozde annelerimiz bilmiyordu ne is yaptigimizi..Cok calisacak para kazanacak ve birbirimize Bayramlik Takim elbise alacaktik.Annelerimize de deri canta...Ey koca Kadir..Can dostum…Hatirliyorsun degilmi butun paramizi Simitci Ayhan a vermistin..Bir tepsi simitini camura dusurdu sermayesiz kaldi diye…
Halk kutuphanesinin mudavimiydik seninle..Okuyacak buyuk adam olacaktik..Trenci Selim amca gibi kocaman birer amerikan cekecektik altimiza ver elini Ciftlik..Her hafta sonu annelerimiz plan yapar ama bir turlu gidemezdik parasizliktan soyle bir ciftlik gezmesine..Eksik kalmayalim diye acik hava sinemasina gotururlerdi bizi Iskit lere..Fatma Girik ,Turkan Soray seyrederdik..Hulusi Kentmen i ne cok severdik..Tum Baba duslerimize girerdi seninle..Cocuktuk iste..
Mahalle Takiminin da Mahalle kavgalarininda aranilan isimleri olmustuk buyudukce..Ben “Cemil” olurdum,sen “Alparslan”…Ayni takimi tutardik..Ilk vukuatimizi da o gunlerde islemis annelerimizdende bir kamyon dayak yemistik.. Yenimahallede Karisini ve cocugu sokakta doven adami nasilda benzetmistik..O gune kadar olan yasamimizda ilk kotu Baba imajiydi buda sanki bunu yok etmek istemistik…Cocuktuk iste..
Teknik lise sinavini kazandigimizda ne cok sevinmisti Annelerimiz..Melahat annemin sevinc goz yaslari bu gun gibi aklimda..Annem de “sunnet altinlarimi” bozdurup bize yeni pantolonlar almisti..”Aslanlarim” diye severlerdi bizi…Okulda birinci yilimiz biterken ikimizde Ata Sanayi de “Tornaci Seyfi usta” ya cirak olmustuk..Ilk haftaligimizi aldigimizda sevinecek ne cok seyimiz vardi Kadirim…O yaz bir “Bisan”imiz oldu seninle ortak..Ise de okula da onunla gidecektik oyle de oldu..Ankara nin sogugunda kullanamadigimiz zamanlar disinda hep bizimleydi..Baba adam di Seyfi usta..Okul cikislarinda bize is verir gece calistirir Bayramimizi seyranimizi hic unutmazdi..Tornacinin kraliydi bizde artik kalfalari..Mektepliler diye takilir severdi bizi..Mezun olupta diplomalarimizi “Usta Baba” “Kral Baba” “Seyfi Baba” ya goturdugumuzde yer yerinden oynamisti degilmi Kadirim..Evlatlarim deyip sarilisini hala unutamadim unutmadim..Yuregime islemis iste…Babam olsaydi simdi boyle “Seyfi Baba” gibi simsicak sarilirmiydi...Sanki sen boyle dusunmedin..Senin cigerini bilirim cigerini..Bizim goz yasimiz hep icimize akti be dostum…
Zorlu bir yazdi degilmi Kadirim..Kuyruk Mili cekiyorduk traktor parcacisina..Ne cok ne guzel isimizdi..Yoruluyorduk gece calisiyorduk Seyfi Baba nin hanimi Makbule anne bize manti yapip getiriyordu gece kaldigimizda..Universite sinavimizin geceside calismistik..Belki bir iki saat uyuduk seninle Seyfi Baba nin arabasinin koltugunda…”Kalkin bakalim evlatlar adettir” demisti de sinav oncesi sabah namazina goturmustu bizi sanayi camisine..Sinav bitti..Gunler haftalar gecti...Oglen yemeginde Karpuz peynir yerken nede mutluyduk..Aksam genclik parkina gitmeyi planliyorduk Cumartesi gunu..Torna tezgahinin basinda calisirken baskin Verdi annelerimiz...Sinav sonuclari belli olmus..Ben Muhendislik sen Ogretmenlik kazanmisiz..Alinlarimizin teri analarimizin sevinc goz yaslarina karismisti koca Kadirim..Basarmistik…Haberi duyupta kosarak gelen Makbule annenin sevinc cigliklari hala kulaklarimda…Tum sokak tum ustalarimiz yigilmisti basimiza..Sahi Kadirim bizim kac anamiz Kac Babamiz varmis ta bilememisiz…Ata Sanayi nin tornaci ciraklari Muhendis,Ogretmen olacaklar…
(devam edecek)
Ersal Demir
Cotonou/BENIN
20/10/2008
O yil ilk ayriligimiz basladi Kadirim..Gazi ile Odtu yolunda ayriliyor Aksam ya dukkanda ya evde mutlak yine birlikte oluyorduk..Zorlu yillar basladi..Ilk asik olusumuzda o yildaydi..Bir sozumuz vardi seninle..Bir gun evlenirsek eger cocuklarimizi hic birakmayacaktik..Seyfi Baba gibi olacaktik..Zafer de bulusurduk aksam okul cikislarinda..Katistirirdik haftaliklarimizdan kalan son kuruslarimizida simit cay alirdik Asuman la Serpil e..Asuman a askimi ilk sen bildin..Uc yil arkadaslik yaptikta bir turlu soyleyemedim..Soyle yureyimi kaldirip Asuman seviyorum seni hemde cok diyemedim…Annemde begenirdi Asumani bilirsin..Dizinin dibinden ayirmaz bizden ayri tutmazdi..Yuregi buyuk kizdi ..Geceleri Tornacida calismamizi ayiplamaz alin teri der saygi duyardi..O sinsi hastalik aramizdan alip goturecegi zamana kadarda bu hep boyle oldu..Birlikte ilk olumude olumun acisinida tadmis olduk..Sen olmasan ne yapardim bilmiyorum…
Mezuniyetin ucuncu yilinda sen bir Ingilizce ogretmeni ve artik evli bir adamdin..Serpil herzamankinden daha guzeldi gelinlikler icinde..Rahmetli Seyfi Babayla misket oynamistik yorulasiya dugununde.Samsun a tayininiz cikinca biliyorsun bende alip basimi gittim uzaklara..Ozgecan in dogumuna kadarda gorusemedik..Gozlerinde gordum o gun sen ne buyuk adamsin ne adami kardesim adamlarin hasisin..Kim derdiki tornaci ciragindan Ogretmen olacak,yetmeyecek ustune birde baba olacak babalik kardesime bu kadar yakisacak..Kizmistin geldigimde oralardan (malta) gelinirmi..Sanane be adam yigen benim degilmi..?
Sonrasini biliyorsun can dostum Kadir im..Canim Anam vefatine kadar muruvetin dedi durdu..Soylerkende uslubuyla ne incitti ne kirdi..Melahat anne dogumumda annemin yanindaymis olumundede yanliz birakmamis sagolsun..Yine bir gun uzaklardan annemi ozlemiste….
Canım Anam...
Aramızdan ayrılmanın ve ebedi istirahatine çekilmenin yarın 7 nci yılı doluyor..
Seni Çok ama çok özlüyorum..Yüreğimde büyüyorsun gözlerim doluyor..Ramizoğlu...Polat beyim deyişlerini o öpülesi nasırlı ellerinle saçlarımı okşayışlarını..kokunu..
"yetir oğul gurbeti" demiştin..yetirememiştim ana..son nefesinde seninle olamamıştım bağışla..gavur ellerinden döndürmüyorlar adamı..Babamdan miras adamlığını emanet etmiştin birde tersyüz edilmiş bir pardesü..canım anam ne iyi ettin..sözlerim yüreğimden geçmedikçe dökülmüyor dilimden...aslımı unutmadım hiç..
Baba ocağımı tüttürüyorum ana..yokluğunun acısından içinde yaşayamasamda..herşey hala bıraktığın gibi duruyor...seccadeni babamın resminin altına duvara astım..tespihinide..Ağır geliyor o evde yaşamak..arada bir gidiyorum anacığım..Abimi yanına yolcu ettiğimizin 4 yılı olacak mayıs ta..biliyorumki yanında bir yerlerdedir..Bir ben kaldım anacığım.
Canım anam..hala bir kravatım yok..hala bir takım elbise edinemedim ama iyi dostlarım var..
İçtiğim bir damla suyu bile haketmeye alnımın teriyle kazanmaya çalışıyorum..komşumu gözetiyorum..hiç yalan söylemedim...hiç bir yüreğe dokunmadım..kimseye kötü söz demedim anacığım..
Yarın....yaban eldeyim anacığım..bir mevlüt okutamayacağım...ama seni dostlarımın yüreklerine yazıyor allaha emanet ediyorum..mekanın cennet olsun...
Polat beyin..oğlun Ersal.
Demistim..Biliyorsun yillar sonar tr ye donunce Melahat annemden ne tokatlar yemistim…
Can kardesim yaptiklarini taa buralardan okuyorum..Yuregi buyuk adam senle gurur duyuyorum..Ozgecan mail atmis neler neler yapmissin..? Ozgecan in Babasiz hasta bir arkadasi icin arabani satmissin..Serpil kardesim hic kizmamis senin boyle yaptigina ben sahidim sevgi ile sana nasil baktigina…Torna tezgahindan cikip boyle baba olunur boyle guzel insani analar zor dogurur..
Tr ye dondugumde bende hemen evlenecegim..Nasil baba olunurmus bende sana gosterecegim..
Sahi Kadirim biz seninle niye hic kavga etmedik..?
Sevgilerim ve saygilarimla selamliyorum..
Ersal Demir
20/10/2008
Cotonou/BENIN
YORUMLAR
Yüreğimize gömdüğümüz, yitirdiğimiz canlarımız için aynı duyguları paylaşıyorum, gözleri yaşlı. Okuduğum hikâyenizdeki acı, keder, özlem, kaybedilen babanın ardından, hoca hanım iğneci Melahat anne üç ay kim kimden büyük önemli olmayan, gerçek kardeşten öte kadir kardeşle bir çekirdek aileye sahip çıkma, bu kadar yaşanmışlık içinde yolundan sapmayan çok doğru yolda yürüyen, eğitimini zorluklarla olsa bile verilen emeğe ihanet etmeden kenetlenerek, yaşam mücadelenizde yürürken de her anını dolu dolu yaşayan, o Anadolu lezettindeki yalınlık insanların birbirine kenetlenmesi. Yazsam roman olur sözünü çatlatırcasına hayat hikâyenizin anlatımı, bana yaratığı geçmiş, gaz tenekesini, Arap âli amcayla güya sırınız, pazarda para kazanmanızın çabası, daha birçok hayatınızdaki kesitler, bu günlerde, o zor günlerinizin bile dayanışma, bereket, insanlığın var olduğu, günümüzde bu değerlerin kalmadığını gözlüyoruz. Gurbettin acı tarafı ANNE i yitirmek, Gurbet hasretlik, insana yanık yanık türküler söyletir taaa vatanın bir köşesinden dinleriz o yanık türküleri. Hoca hanım, İğneci Melahat ANNELER nur içinde yatın yaşadıklarına isyan etmeyen fakirlikten utanmayan, verdiklerinizi iyi değerlendiren Vatanına İhanet etmeyen İki evlat yetiştirmenin GURURU İLE RAHAT UYUYUN SEVGİLİ ANNELERİMİZ. Saygılar Vatan topraklarından, Yaban ellerdeki Dost da.
denizkızı tarafından 12/18/2008 10:02:36 AM zamanında düzenlenmiştir.
NE YAZMALI NASIL ANLATMALI ICIMDEKI SANCIYI OKUDUKLARIM PARCALADI KALBIMI.ALLAHIM ANNENIZE BABANIZA ABINIZE RAHMET EYLESIN.ATES DÜSÜTÜGÜ YERI YAKSADA ETRAFINADA SICRARMIS AGLATTINIZ BENIDE YAZDIKLARINIZ ETKILEYICI VE YINE YINE GERCEK HAYATTANDI. BENDE BABAMI KAYBETTIM ANAM KALDI BASIMIZDA ONU KAYBETMEKTEN COK KORKUYORUM.ALLAHIM SABIRLAR VERSIN SIZEDE.SAYGILARIMLA
Bu kadar güzel bir arkadaslik ilk önce bunu söylemek istiyorum. Baban yoktu ama dayanacagin iki annen bir kardesin varmis, ve böyle bir beraberlik sanirim ben hic bir yerde görmedim. Iki yalniz kadin cocuklari icin birbirlerine tutunmalari en güzeli.
Senin o kadar yollardan gecip halen daha kendine küs veya hayat küs olmaman, halen daha dost olabilmen, ve hic bir sekilde aglanmaman kendi büyüklügünü gösteriyor, inceligini gösteriyor. Cogu Insanlar cocuklugunu kötü animsarlar, hep dayak yedim, babam bakmadi bana, veya iste hep herkes beni disladi falan. O karmasa icinden sen yazdiklarinda hep iyilerini ön plana getirmisin, bu ne kadar önenmli biliyormusun?
Sor bakalim cocuklugu kötü gecmis birine, hemen sana kötü yönlerini anlatacaktir, bir daha sor baskasin, o kötü yasanmis olaylar icinde bir tane iyi varsa ondan baslayacaktir, burdan anla iste. Cocuklugunun tek bir iyi anisini ilk basta anlatan kisi, kendinle ve hayatla barisik olur.
Yilmadin calistin, didindin, alin terinle kazandiginla yasiyorsun.
Taktir ettim seni cok. Cünkü aglanmaya baslayan insanlar, aslinda böyle durumda kendini egitmesi gerektigi yerde, sikayet ediyor ve kendilerine verilmis "Nimetleri" elinin tersi ile geri gönderiyorlar.
Düsmeyen Insan kalkmanin ilmini ögrenemz, düsmeyi bilincli sekilde algilarda o düsmede nasil en iyi sekiilde kalkarim diyip, ilmini ögrenirse, o zaman kendini egitmis olur.
O kadar etkilendim ki hayatinizdan, aslinda hayat herkesin basina gelebilecek bir hayat, fakat senin bu durmda yine o kadar kendini egitmen, yine o kadar alcakgönüllü olman dir beni sasirtan.
Saygilarimi sunuyorum (yine cok konustum ama her zaman bu konuyu herkese anlatmaya calisiyorum, yani düsmüs veya kaybetmis birine, bu düsmekten kendin icin en hayirlsini sec, cünkü herkse düsmüyor, ve o "sansi "yakalayamiyor.)
degerli şair dostum aglattın beni gidenlerine rahmet dilerim ama ne yazıkki hayat devam ediyor ve bizde sevdiklerimizden ayrı bu acıya gögüs geriyoruz ..
sabırlar dilerim yüregin dert görmesin
saygılar selamlar ..berce
