ZATEN İNEKLERE DÖKECEKTİM

• 3 Ekim 2008 Cuma 00:00:00

1970’li yıllarda öğretmen okulundan yeni mezun olmuştuk. Aynı okulda ve aynı köyden arkadaşlarla birlikte, yaz tatiline denk gelen Kurban bayramında; arkadaşların evlerine sırayla ziyarete gidip bayramlaşıyorduk.
Her gittiğimiz evde kurban eti ikram edildiğinden, et yemekten gına gelmişti. Artık gittiğimiz yerde et yiyemez olmuştuk. Ama hala ısrarla yememiz isteniyordu. Derken bir arakadaşın evine vardığımızda; annesi,
—Ben sizlere kavun keseyim deyince çok sevindik. Biraz sonra kavunlarımız geldi. Kavun tatsız, tuzsuz hiç yenecek gibi değildi, herkes birer lokma alıp bıraktı. Bizim yemediğimizi gören arkadaşın annesine
—“kusura bakma anne çok tokuz yiyemeyeceğiz” deyince
—Üzülmeyin, önemli değil ben zaten ineklere dökecektim.