KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
EBRULİ KENTİN NAZLI HİKAYELERİ
Vurdu gül kokulu ellerini,dikenleri bol duvarlara...
(aslında yanıltmasın sizi,sonun başlangıcıdır bu cümle...)
Gittikçe kaybetti benliğini,sessizleşti,yitti,ve zamanda sönen bir yıldıza benzedi.
Parlak bir yıldız ona dileğini hiç kavuşturmasa da,o kavuş(a)mamalara kavuştu,...
İlk defa bir şeylere sahibim dedi:hayalkırıklıklarına...
Her şeye rağmen;
minnettardı hala dilek tutan gülümsemesine...
Varsın sönmesin yıldızlar dedi,varsın ışıldasın...
Uzayın derinliklerinde ruhu,bedeniyle soluduğu bir parça soluğu;bu kadardı...
(artık dillerde çokça dolaşan yıllanmış bir efsane,soluğu ve bedeni,özürlü geçmisinde,hapiste...)
Belki de en güzeli,deliliğe vurmaktı her şeyi,
ki zaten deliliğini de deliliğe vurdu...
(hikayelere sondan başlanır,girişler zor olduğu için.mutluluktan hüsrana düşmek
zordur,hüsrandan hüsrana düşmek ise alışmışlık...ikisi de aynıdır ya,
biri kandırmacadır okuyanı...)
Hafızası olsa da kalemin,her şeyi uzun uzadıya yazsa...
Gerçi sonu deliliğe varan bir hikaye ,neye yarayacak ki,anlatılsa da?
Kimbilir bazı yitik hayatlar,ibret gibi canlanır başka hayatlarda...
Hani çöker ya yorgunluk,ağzın haykırmak istercesine açıktır,kapatamazsın...
Gözlerin sabittir;yarı açık yarı kapalı...
Vücudun sereserpedir;yarı ölü yarı diri...
Bir delinin hikayesiydi yani ,bu uzun cümlelerin sonu...
Vaktiyle o da çocuktu,sonra genç...
Büyüdükçe başına geçmişti hayat...Gözlük taktı ama her şey aynıydı,şapkaya gerek var mıydı?Bedenini korurdu ya,bilirdi; ruhu savunmasız ,çırılçıplaktı...
O da biliyordu:yavaş yavaş yaklaşıyorda sona...Aslında huzurluydu,yarım kalan bir şeyler vardı,yarım kalan çok şey vardı...
Kararsızdı...
Delirse,son anda tövbe edemeyecekti;delirmese ,silgisiz devam etmesi gerekecekti.
Bilirdi,bir gün mutlaka,ölmeden ölecekti...Emindi...
Sonra,
büyüdü ;ama bir daha hiç büyümemek üzere..
Geçmişin ağlarına takıldı...
Yaşadıkları sahnelendikçe derinlerinde,anladı;
Çok pislikler birikmişti,sudan sabundan anlamayan geçmişinde...
Büyüdükçe öğrendi,öğrendikçe anladı,anladıkça yorumladı,
yorumladıkça soğudu...
Yaşamı artık ellerinde tuttuğu buzdan bir parçaydı...
Sonra;sonrası malum ...
Öğrenebildiniz mi hikayesini,anlayabildiniz mi?
Delirdi işte...
Şimdi hangi güzel gelecek,travma yaratırdı delirmiş yaşlarına ve başlangıç başlangıç düşerdi yazgısına...
Hiç bir şey geri gelmeyecekti ki,yeşersin diye verilen ömrü,delilikle küllendi...
_Bahar Liman_
YORUMLAR
çok teşekkür ederim düşüncelerinii paylaştığınız için...
düz yazıyı çok çok severim ki şiirde gelişmek istediğimi hep belirtmiştim şiirlerimi sunduğum sayfalarda. asla bir şair değilim,yazar da değilim ama düz yazıya daha yakınım...bunu lise yıllarımda farkettiren öğretmenime de minnettarım...
aslında bu yazıyı okuyan herkes içini döküyor ve dediğiniz gibi insan tahlilleri yapmayı çok severim ben de,elimde birkaç tahlil hikayesi var ama bu ara okulumla çok meşgul olduğumdan siteye ekleyemedim...
bir de en önemli bölüm bu:)siz farklısınız...bunun farkında değil misiniz...siz çok özelsiniz ...benim için ,benim gözümde harikasınız...yaşayamadıklarınızı boşverin demeyi isterdim ama bu aptalca bir teselli olurdu...
şunu bilin sadece ,bana çok benziyorsunuz ...bu ne demek bilir misiniz...çok iyi birisiniz:)iyiki varsınız...iyiki...bu sitenin bana kazandırdığı en güzel şeylerden birisiniz...
Sait Faik geldi aklıma.Cebinde buruş buruş kağıtlar,estiğince yazarmış.
Lise yıllarımda okurdum.İnsan tahlillerini sıkca yapar.
Hoşuma giderdi böyle çalakalem yazması...
Belki,onun gibi olmak isteyişimdendi.
Deli dolu...
Olamadım.
Hayatın bizlere sunduğu rolü oynamadan,sahneden almıyorlar.İnemessin,ben vazgeçtim diyemessin.
Sıradanlaşırsın.
Yaptıklarıma değil,yapamadıklarıma üzülürüm çoğu kez.
Boşver,her ruhda biraz delilik vardır aslında,bakma sen akıllı göründüklerine.
Düz yazıda daha bir harikasın.
Üşüyen ellerinin ısınması dileğimle...
BU ÖYKÜNÜN BİR DAVAMI OLMALI. SOLUKSUZ VE YARIM KALAN BİR ÖYKÜ OLDU BENİM İÇİN . GÜZELDİ YANİİ
sağolun...kriterleri tutturduk demek:)
gizleme seçeneği de benim için üretilmiş gibi sanki:)
aslında ne biliyor musunuz,bu kişi kadın ya da adam ,farketmez,benim yazımdan da pek anlaşılmıyor cinsiyeti ama severim böyle gizlilikleri;asıl meseleye gelirsek,sizce yardım ne olmalı delirmek üzere olan birine,ya da nasıl olmalı,kim vermeli bu yardımı,vs...
yardım eden olabilirdi değil mi?
bunları bu konudaki yaklaşımınız için soruyorum ,merak ettiğim için,siz başlattınız:)
bu anlamlı yorum için çok teşekkürler...
Bütünlük: İyi
Anlam: iyi
Giz-le-me: İyi
Dur dur, bir şeyin kötü olması lazım illa ki :)
Peki niye yardım edememiş kimse bu kadın/ adam/ a...??
Bakma sen, dönüp dönüp okurum ben şimdi bunu.
