VATAN SAĞOLSUN

• 27 Ağustos 2008 Çarşamba 00:00:00

Ben bir aşığım, iliklerine kadar suçluluk hissi duyan bir aşık.
Ben aşkından divane, bir o kadar gözümü oymak isteyene, al vur diye öteki yanağını dayamadan; hırsıyla cenge hazir bir aşık.
Ben aşık olduğum yüce varlığa taparcasına meftunum. Yaradanın kalbime mühürlediği sevgi değerince.

Sevdam yuce bir makamdir.Ruzgar arabasina bindirip savursada uzak beldelere beni, icimde ayrilik yasamadigim tek sevdamdir o benim.
VATAN adiyle icimde bir muptela,iliklerimde gezinen bir nikotin gibidir.
Ne gece bir yildiz altinda, ne surme gozlu bir yar kucaginda teselli bulmaz bendeki bu yaralar.
Duygusallik isterse su divane gonlum, en onmaz koselerinden, en ulasilmaz diyarlarina kadar buram buram bir ozlemdir bendeki vatan.
Bir kilimde desen, bir Turkude puslu daglarina cikaran ozlemdir onun adi. Ozleme daldiran sevdami sorsana bana.....

Onmaz bir yaranin gizli bir melhemi gibidir vatan sevgisi.( Gozyasiyla islanmis bir hamurdaniz ) diyorya sair.
VATAN gozyasidir. Sevgi dolu titrek bir ses gibidir vatan.
Elbetde her asigin gonlunde bir sevda vardir. Hani bir fikra vardir,askerde komutan sormus iki er askere
- Mehmet,oglum, soyle bakalım , Vatan nedir ?
- Mehmet cevap verir ,Vatan, benim anamdir, komutanım der.
- Komutan daha sonra diger bir askere donerek ayni soruyu ona da sorar:
- Sen soyle bakalım oglum,Vatan nedir?
- Bu ikincisi cevap verir:
- Komutanım Vatan ’Mehmed’in anasıdır’

Askere gonderdigi oglunun sehit bedenini topraga veren bir babanin icine atip, ( Vatan sagolsun ) cumlesi hep dusundurur beni.
Hem dusundurur hem tepeden tirnaga bana sekil verir.O yuce ve ulvi sekillerle yucelirim ve bin kat daha buyurum kendi icimde.
Eger su yalan ve fani dunyada bir seref denen kavram varsa,bilki senin icin soylenmisdir Ey Turk!
Insan omru belli bir sure.Vatan ise baki kalandir.Sozlerin bittigi yerde gozler konusur.
Gozler bakisamayacak kadar uzaksa birbirinden,gonuller konusur.
Sevgiye dair bir dil bulunur anlasmak icin.Yada bir kalp daima vardir aska kucak acmak icin.

Ey dost bizdeki bu aska baska,sevgisi gonulde bir kuru topraga gonderir.
Her sey gec olmadan, kapatmadan gozlerimizi hayatin butun ciplak gerceklerine,bir kirlangicin zarif kanadindaki cirpinislar gibi duyarli olmak ve hersey gecmeden farkina varmak,...... icinde yesertdigin sevdalarin.

Dedimya her asigin gonlunde bir sevda vardir. Bense onmaz bir asigim dogdugum topraklara.
Gunlerden bir gun hikaye bu ya, kirlangiclardan biri bir adama asik olmus.Ve adamin penceresinin onune konar,kendiyle dalgin insani kus edasiyla suzer dururmus.Bir gun dile gelen kirlangic ( Seni cok seviyorum lutfen pencereyi acip beni iceri alda birlikte yasayalim )demis. Kendinden bihaber yanlizliklarin icinde bogusan adam
( Seytanmisin bir Cinmi? kuytularda bir inmi? hayir olmaz ) diye cevap vermis.
( Ustelik sen bir kussun.Nasil dile gelirde konusursun ) diye eklemis.

Kirlangic uzgun bir sekilde gokyuzune dogru suzulmus kaybolmus.Adam olanlardan saskin bir halde ( Su ise bak bir kus dile geldi ) diye hayiflanmis. Ertesi sabah ayni kus ayni pencereye kondugunda,adam umursamaz tavrina ek,eline aldigi bir sopayla kirlangici korkutup uzaklastirmak istemis.

Kirlangic hic istifini bozmadan adama seslenmis ( Lutfen sadece su pencereyi ac ve beni iceri al,bilirim sende benim gibi yanlizsin.Hem ben sana arkadas olurum.Caninda sykilmaz.Birlikte bir hayati surer gideriz.Omuzlarina konar eglendirir guldururum seni,alirim butun kederlerini ac su pencereyi ) demis.Adam elinde sopa,kaldirip basini sadece
( YOK ) demis.
Bir care kirlangic o gunde uzgun, suzulup gokyuzune kaybolmus.Ertesi sabah yine pencerede belirdiginde adamin penceresine konup o guzel sesiyle en guzel otusleri yapmis.Belki pencereyi acarda beni iceri alir diye. Gagasiyla dovup pencerenin camini,adama seslenmis.
( Artik soguklarda basladi soguklarda yapamam biliyorsun.Al beni iceriye bir omru seninle gecireyim )diye yinelemis teklifini.Adam kahvalti yaptigi masadan dogrulup elindeki catali pencereye dogru firlattiginda kus bir kez daha gokyuzune kanat cirpip kaybolmus.

Ertesi sabah pencereye konmayan kirlangici merak eden adam,saskin ve uzgun cok pisman olmus.Kendi kendine ( Kirlangicim sicaklar baslayinca yine gelir,bende onu iceri alir onunla bir omur mutlu bir hayat surerim ) diye dusunmus.Ve acarak penceresini kirlangicini beklemeye baslamis.

Yazin gelmesiyle kirlangiclarda gelmeye baslamis.Ama onun kirlangici donmemis.Adam yazin sonuna kadar penceresini hic kapatmadan basinda beklemis ama nafile.Kirlangic yokmus.Gelen kirlangiclardan hic biri onun penceresine konmamis. onun kirlangicini bir gorende olmamis.
Sonra bir gun komsusuna anlatinca durumu,komsusu ona sonradan pismanlik duyulan seylerin bes para etmez oldugunu ihbar eden, ve aklin insana bir sermaye oldugunu ima eden cevabi vermis. ( Kirlangiclarin omru alti aydir.)
Ele gecen nice firsatlarin ucmamasi dilegi ile,Vatan tadinda sevgiyle kalin.
K.Kurultay