SOLAN KIRMIZI KURDALE

• 30 Temmuz 2008 Çarşamba 00:00:00

hastanenin uzun koridoruna doğru küçük adımlarını atmaya başladı küçük sevgi.her adımında hemen üzerinde sıra sıra geçen ışıklar eçlik ediyordu adımlarına.koridor dar ve karanlık olduğu için her daim yanardı ışıklar.koridorun ise ucu bir labaratuara çıkıyordu.

adımlarını sürdürdü sevgi yanındaki babasıyla beraber.hemen koridorun ucundaki bir odaya girdiler.onkoloji doktoru selim’in odasıydı.küçük kız biraz korkmaya başladı odada.
_iğne mi yapacaksın doktor amca. dedi kısık seslerle.
_önce bir tedavi edelimde sonra anlaşırız seninle küçük.kudalende yakışmış.kırmızı çok yakışmış sana cici kızlara benzemişsin adın ne senin?
_sevgi doktor amca.
_gel anlaşalım bana doktor abi de tamam mı?vbende sana kırmızı kurdaleli cici kız diyeyim.
_tamam doktor abi.biliyor musun benim abim yok tek kızım sen benim abim ol.anlaştık mı?
_elbette anlaştık kırmızı kurdaleli meleğim benim.kaç yaşındasın sen?
_8 yaşındayım doktor abi.
_anlaştık cici kız şimdi muayemize geçelim.olur mu?

doktor selim hastaları büyük olsun küçük olsun önce nazlar daha sonra tedaviye geçer ve çok büyük başarı sağlardı.sevimli bir insandır doğrusu.ve o günde sevginin saçlarında raks eden kırmızı kurdalesini görmüş yakıştığı için ona"kırmızılı kurdaleli melek" lakabını takmıştı.muayenesine başladı:
_A de bakalım...tamam...şimdi sırtını dön ve öksür bakalım...tamam...aferin sana bak ne güzel anlaştık...
_İYİLEŞECEK MİYİM DOKTOR AMCA????
_aaa oyun bozarlık yapıyorsun hani abi diyecektin.tabiiki iyileşeceksin küçücük mikrop mu bizi yıkacak.gönlün rahat olsun...

biraz sonra babasını dışarıya çağırıyordu doktor selim.belliki ters giden birşeyler vardı, açıktı.çocugun kendilerini dinlememesi için
_cici kız ben babana reçeteni yazıp vereceğim bekle hemen geliyoruz...

dışarı çıktıklarında durum bambaşkaydı.babasına sevginin aslında çok hasta olduğunu ve üç aylık bir ömrünün kaldıgını,filmlerinin incelendiğinde akciğerlerinde bir kanser olduğunu ve her dakika kızı sömürdüğünü anlattı.hasteneye yatırılmalı yoksa çok geç kalınabilir dedi.
_iyi de doktor bey ben fakir fuakra bir adamım, aldığım maaş eve gelmeden bitiyor,hasteneye nasıl yatırırım?siz bedava bakmasanız ben nasıl doktor yüzü gösterebilirdim yavruma.
_tamam anladım o zaman adresini ver ben hergün ona bakmaya geleceğim.
_sana karşı mahçubuz beyim.
_hadi hadi uzatma ver adresi.

birazdan içeri girdiler ve yoluna uğurladı küçük sevgiyi doktor.sevgi dışarı çıkarken şöyle bir baktı doktora sevgi dolu gözlerle ve koşup yapıştı doktorun boynuna.
_iyileşeceğim di mi doktor abi?
_elbette iyileşeceksin diye cevap verdi doktor.ağlamamak için kendini zor tutuyordu.şu boynundaki zayıf ama güzel küçük kıza yalan söylediği için kendinden utanıyordu.yalan da söylemeliydi, kıza
_sen akciğer kanserisin diyemezdi ya.tuttu kendini aglamamk için.kapıdan çıktıklarında el salladı küçük kızın ardından.

onlar uzaklaştığında tutamadı kendini.yasladı başını masaya hıçkıra hıçkıra ağladı.neden ağlamasın kendi öz oğlu bile 8 yaşında kanserden ölmüştü.neden ağlamasın neden gözyaşı dökmesin.bu kızda doktorun ogluyla aynı kaderi paylaşıyorduağladı ağladı ağladı...

ertesi gün kızın evindeydi.küçük kız "doktor abi" diye sıçradı boynuna."sen mi geldin.hoşgeldin doktor abi.anne bak sana anlattığım doktor abim..." .sevinç içinde çıglıklar attı durdu hatta babasının ona aldıgı bebeği bile sevinçle gösterdi.tedavi de olduktan sonra yolladı doktor abisini küçük sevgi.

git gel zaman o kadar çok alıştılar ki birbirlerine, birgün olsun görmeden yapamaz oldular.ama gün gittikçe azalıyordu,zaman daralıyordu.doktor söz verdiği gibi her akşam küçük kızı tedavi ediyordu.zaman artık çok dardı biliyordu doktor ama bir umut "belki kurtarırım" diyordu.ama yok kurtaramıyordu zamansa akıp gidiyordu...

zaman o kadar çabuk geçmişti ki bir akşam onu yatagında buluyordu doktor.o sevimlilik kaybolmuştu yüzünden, başında ise kırmızı kurdale.zar zor başını çevirip "doktor abi" dedi ve elleri doktorun ellerinde can verdi.şimdi solmuştu o kurdale ve kurdaleyle birlikte bir can.çaresiz kaldı doktor ve kimseyi umursamadan hıçkıra hıçkıra ağladı.
_affet beni meleğim kurtaramadım seni.affet melegim yalan söyledim sana.affet affet affet beni...

İSHAK SAKA