DÜŞLER DE DÜŞÜNDÜRÜR!

• 29 Temmuz 2008 Salı 00:00:00

Düş gördüm; düşündüm ve hayra yordum; düşümde kendimi kovalıyordum... Koştum, durdum, sordum: ‘Nedir bu böyle?’ ... Derken cevap geldi: ‘Aslını söyle!’ ‘Aslımın aynıyım; sana n’oluyor?’ ‘Dikkatle dinle, bak, neler oluyor...’

‘Çok yedin ve içtin; kendinden geçtin; özgür iradenle yolunu seçtin. İyiyi, doğruyu arar dururdun; haksıza, zalime tekme vururdun. Özünle barışık, hep huzurluydun; coşkulu, keyifli hem de mutluydun.’

‘İçini söylerdi her zaman dışın; pek sıcaktı hatta en sert bakışın! Dostluğun aranır; öfkense, hayır! Seni herkes tanır; dağ, kır ve bayır... Arada gezerdin; ince sezerdin; yardıma koşardın; hiç yorulmazdın.’

‘Varlıklı değildin lâkin hep vardın; güçlüydün, harcını hep kendin kardın! Hamdın, piştin, yandın; fendine kandın; yüzüne güleni daim dost sandın! Ne zaman, ne zemin öyle kötüdür; bozulan, insanın sade özüdür!’

‘Var mısın, yok musun; sen onu söyle! Gücenme Rabb’ine, dövünme böyle! Az bakın çevrene ve kendine gel; güçlüdür iraden, tanımaz engel! Yine büyük düşün, ansızın yitme; bizi bırakıp da meçhule gitme!’

‘Çok okudum, yazdım; çaldım, söyledim; şiirle, yazıyla meram eyledim. Saygım ve sevgimle yürek ısıttım; ilmimle kendimce dimağ ışıttım. Tutsağı olmadım maddî âlemin; bayrak, Kur’an, vatan aşkı kalbimin...’

‘Kula kul olmadım ömrüm boyunca; aşırı gerçekçi yapım olunca... Hep var’la yetindim; kendime yettim; asla hırslanmadım; haddimi bildim. Sütten çıkmış kaşık olamaz kimse; az emin olalım, yeter bu bize!’

‘Artık kovalama, aynı yerdeyiz; ne gökte, ne yerde; bir köprüdeyiz... Ya geçer gideriz, ya da düşeriz; belki de ikimiz aynı düşteyiz! Düşün renklisini her dem düşleriz; öyküye düşünce gülüp geçeriz...’

‘Bu nasıl hikâye, başı sonu yok; ol lâf-ı güzafa karnımız pek tok! Düşün senin olsun; biz de düşleriz; elma ağacında armut dişleriz! Kaçma, kovalama; biraz ağır dur; Bey! desinler sana, gönülde taht kur!’

‘Şiirle karışık bir kurgu kurdum; hikâye ederek arzımı sundum... Dilerim yürekler daralmamıştır; özgün öykü tarzım mayalanmıştır... Çeşni olsun diye kaleme aldım; takdir sizlerindir; düşüme kandım...’

Büyük düşün; yok olmasın hem düşün, hem de gülüşün... Saygılarımla.

27.07.2008