Korsan Yabancının Gözüü...

• 23 Temmuz 2008 Çarşamba 00:00:00

Hayatımın en güzel yolculuklarından biriydi.Üniversite ikideydim.Annem ve ben Erzurum, Aşkale’ye gidiyoruz ve Kayserinin ötesine hiçbir şekilde ,hiçbir vasıtayla geçmemiş olan ben çok bir mutluydum.Erzurum’u göreceğim ve ayrıca geçtiğimiz yollarda da bir sürü başka şehirler ,kasabalar,köyler daha göreceğim .Canım ülkemin farklı bir kesimi işte.Ablama gidiyoruz aslında yani Aşkale’de yaşayan ablamı ve eniştemi ve de bizim için çok kıymetli olan küçük yeğenimi ziyarete gidiyoruz.Ankara’ya kadar otobüsle gittik ve oradan da trene binip nerdeyse 24 saatlik bir yol kat edeceğiz.İzmir’de şehir içinde üniversiteden Alsancak garına kadar yaptığım tren yolculuklarına benzemeyeceğini düşünüyordum ki benzemiyordu da zaten.Heyecan dolu bir macera işte..hala bile öyle görürüm ben hep yeni bir şeyi.. macera hissi ..bilmediğin yerde bilmediğin insanlar…..dopdolu bişi bu işte..….kıpır kıpır yapar içimi bilinmeyen…neyse..yataklı kompartımana bilet almıştık..küçücük şirin bir odacık ..içinde lavabosu bile var ..tabi tuvaleti sığdıramamışlar…:)..bindik velhasıl Ankaradan ..bize el sallayacak akrabalarda var işte..amanıınn diyorum ne hoş yav ..sanki Orient expresi..bize el salladılar..ben hayalimdeki bir sürü trenli, el sallamalı,aşk dolu, bi türlü birbirinden kopamayan çiftlerin film replikleriyle yola koyulduğumuzu trenin düdüğüyle anladım…çuf çuf çuf çufffff derkennnn başladık çufçufları ayırt edememeye ..veeee yoldayız..kabanları çıkardık bi güzel yerleştik 24 saatlik evimize..ilk heyecan işte ..ben oturamıyorum ..devamlı pencereden bakan biri..sağa bak, sola bak ..manzara da değişmeye başladı..evler yavaş yavaş tek kata indi..ağaçlar ..tarlalar derken ..yoldayız işte…..mükemmel bir hava var..şubatın ortası ama yerde kar yok…pırıl pırıl bir güneş..bize özel sanki..diyor ki ..bakın size imkan işte ...bakın bakabildiğinizce her yere..kıymetini bilin …biliyoruz hem de nasıl…başımızı sağa sola çevirip incelemekten yorgun düşünce meyvelerimizi yedik ..kurabiyelerimizi dişledik…suyumuzu içtik ..bu arada diğer taraftan da koridora da çıkabiliyoruz ..oh be diyorum işte bu özgürlük ..ayaklara ,vücuda ve de ruha…hemen yandakilerle ahbap olduk..öyledir ya..yolculuklarda herkes bi samimi olur…bu samimiyet hastanede de olur ..acılar sıkıntılar paylaşılır..başka olan yerlerde vardır aslında…insanlar birbirine destek olur ..beraber ağlayıp beraber gülerler..en yakınından yakındır artık onlar……özlemler…..ağlamalar….azıklar paylaşılır…ne olacaklar ..isyanlar hep birlikte yaşanır….hep birlikte……..azalır sanki sıkıntılar paylaştıkça...

Evetttt……annemle beraber başka yerler keşfetmenin cazipliğine dayanamayıp yemek bölümüne de geçtik..koridorda ilerledik ..tuhaf bir duygu ..yürüyorsun ama anlamıyorsun yürüdüğünü işte…hızla giden bir çarkın içinde sanki yüzüyormuşsun gibi bir duygu bu..zamanla alışıyor ama insan..her ne kadar indikten sonra trenden hep sallanıp dursak ta uzun bir süre…oturduk başladık bakınmaya..annem alem bir kadındır bu arada..değişik bir şey gördümü diker gözünü hiç ayırmadan bakarda bakar..anneee.. anneeee ….napıyosun yaaa …ayıp yaaa..diyene kadar..neyse annem yine değişik bişi gördü belli… başladı oldukça belli eder bi şekilde bakmaya..yemek bölümüne iki adet yabancı girmişti..haydaaaa bende annem oldum…bakıyoruz sanki ilk defa gördük yabancı birilerini ..ama bakılmayacak gibide değil…adamcağızlardan biri normal ,yani gözü kulağı burnu her neyse işte var..normal bir Amerikalı görünümlü…diğeri de normalimsi ..amaaa..bir gözünün üstünde korsan bandı var….siyah bant şeklinde yanlardan bantlı gözünün üstünü iyice kapatacak şekilde bir yuvarlak siyah var işte…biz bakıyoz..diğer insanlarda bakıyor..zaten normal de olsalar bakçaz ya..ne işi var bunların bu Orient expreste..?cık cıkkk dedik…geldiler bizim yan masaya oturdular..bi de bize hello demezler mi…annem ’He’ dedi bende alışkanlık işte ’Hi ’dedim ..senmisin ’ Hi ’diyen oturup başladılar bizlen sohbete…yalnız kalmış gariplerim dedim içimden ..Hi duyunca başladılar işte muhabbete..ellerinde de planters fıstık ve ıvır zıvır var..bize de verdiler..annem …hahhahaaaa..halen gülüyorum yaa…bakışlarını hiççç çevirmeden korsandan aldı planters fıstıktan dik dik bakaraktan korsanın gözüne gözüne ve bi çırpıda başladı yemeye ..bi tür şok yaşıyo canım yaaa..ben kibarca iki adet filan alabildim kavanozdan..Diyarbakıra gidiyolarmış..askerlermiş…miş miş miş .. işte anlatıp durdular…diğer insanlarda bi bize bi onlara bakıyo..bende güzelce kibar kibar 10 İngilizce kalıpla muhabbet ediyorum…tam muhabbet koyulaştııııı …korsan adam sen birdenbire çıkar korsan bandını….töbe….al eline gözünü…yapma göz işte..takma yani..bize göster…annem plantersları beşer beşer yemeye başladı …..abov ki abov şeklinde de sesler çıkarmaya başladı...

Bende sanki hep gördüğüm olağan bir şeymiş gibi …oh yeah.. very interestinggg…is this your eye ? filan türü şeyler saçmaladım…elime de vermesin gözü diye de ellerimi yemek masasının örtüsüne hapsettim…biz böle bi yarenlik ettik bi süre..annem normale dönmeye başladı..kalan son planters ları da ağzına atıp ne bunlar yaw dedi sırıta sırıta ve de gözünü hiç ayırmadan bakmaya devam ederek…ama bir süre sonra iyice alışmış bir halde söze bile karıştı ..hatta benden daha iyi cümleleri elleriyle ve mimikleriyle kurdu..neysemmm …bu arkadaşlar bizi sevdi…deee…kondüktör onları sevmedi sanırım..bir süredir köşede bizi dikizleyen amca…baktı baktı baktıııı veee birrr atmaca gibi bize yaklaştı ..bacım dedi…bunlar sizi rahatsız mı ediyoooo…?töbe dedim bi de destur…noldu ?dedim ne var? ne varrr…?yani bacım emanetsiniz dedi….ben sakinimdir hem de çokkkk…ama bunu kaldıramazdım ..ne yani..bize ne yapabilir ki bu insanlar …?sohbet ediyoruz ve de toplumun içinde planters yiyoz işte..i.kide takma göze bakıyoz.. nolcak ki……?bakın kardeşim dedim..iyice bi nemrutlaşarak bide sesimin perdesini yükselterek …saol koruma hissini anlıyorum ama ..biraz ayıp olmuyomu…?biz burada sadece konuşuyoruz..hem bizim aklımız başımız kolumuz yok mu …?biz gerekeni yapamaz mıyız….eğer bir rahatsızlık olsa..?bu bi kenara ..bizler medeni insanlarız..onlar misafir ve bizde konuşuyoruz..kadınlar kızlar konuşamaz mı kardeşim ha…?şimdiiii..sen tatlı canını hiç sıkma bakiym ..bizi de merak etme ..tamam mı canım kardeşim….bi ihtiyaç olursa ses ederiz bizzz… hadi eyvallah…..gitti …bozuldu ve gitti…

Bizim yabancılarda bakıyor saf saf plantersler ellerinde..bi de göz tabi..töbe..bana sorgulu gözlerle bakınca bu arkadaşlar …Dedim :bize bi de size soruyooo ….bi ihtiyaç var mııı …?onlar misafirimiz ,ilgilenelim diyoooo..ingilizce işte olduğu kadar..rahatladılar..heralde inandılar…bende o sıralar pekte merak etmiyom aslında bu adamcağızlar nereye ,niye gidiyo..? vardı mutlaka bir sebeb-i ziyaretlerinin….!!!...neyse… biz helalleştik onlarla..anneme zorla planters kavanozunu verdiler..annem takma gözden çok onu tercih ettiği için sevinerek aldı ..minik evimize döndük.. veee kakara kikiri planterslerimizi yedik…yolculuk derseniz …mükemmeldi….canım vatanım, canım insanım benim yaaa…dedim tüm yol boyunca..maceramı zevkle yaşadım ..hem de nasıl mutluydum nasılll..sonradan kondüktörün gönlünü de aldık ..saolsundu yine de…bizim insanımız ...sahiplendi bizİ……..karar verdim bak yazarken bunu sıcak sıcak…en yakın zamanda yine bineceğim trene çuf çuf çufff…. nereye olursa olsun artık…….