KANIM KANINA KARIŞTI ŞEHİT ATALARIMIN

• 22 Temmuz 2008 Salı 00:00:00

Toprak ter kokuyordu. Nefesim tütün. Kurşunlar zıp zıp diyerek toprağı öpüyordu. Makinalı tüfek sesleri yürek çığlığı kadar acıtıyordu ruhumu. Sağımdaki solumdaki aslanlar birer fidan gibi düşüyordu kara toprağın bağrına. En son ben düştüm. Menzile çok az kala. Üşüyor muydum?
Asla.
Korkuyor muydum?
Ne Mümkün.
O gün benim bayramımdı. Kanım kanına karıştı şehit atalarımın. Toprağım toprağına kavuşacak birazdan. Ve üzerimde al güller ve beyaz zambaklar açacak.
Özgür ve bağımsız rüzgarlarla savrulan...

TÜRK ŞEHİTLERİ
Yüklerken mazimizi al tayların yelelerine.
Biliyorduk dönmeyeceğimizi baba ocağımıza.
Gülerek yürürken hain kurşunların üstüne.
Biz ki şan ve şeref verdik al sancağımıza.

Biz ki "Allah!" diye süngü takan erlerin şahitleriyiz.
Omuz omuza cenk ederiz zafere kadar.
Biz ki Peygamber’den muştulu Türk Şehitleriyiz.
Gezeriz göklerde dört nala mahşere kadar.

Cesur insanları Tanrıya yaklaştıran güç, korkak insanları iblisin oyuncağı yapar.

Albayraklım