Çok uzun bir zaman önce bir kitap okumuştum. " 5 Sevgi Dili " . beni çok etkilemiş ve baş ucu kitabım olmuştu. sevdiğim tüm dostlarıma birer tane armağan etmiştim. yazarı Dr. Gary CHAPMAN .
Dr. Chapman, insanların sevgiyi birbirlerine anlatırken düştükleri yanılgıyı işliyor kitabında. herkesin ayrı bir sevgi dili olduğunu ve sevginizi onun dili ile anlatmazsanız asla anlayamayacağını söylüyor. ve bir sıralama yapıyor.
1. Onay sözleri
2. Nitelikli beraberlik
3. Armağan alma
4. Hizmet davranışları
5. Fiziksel temas.
bu kitabı okuduktan sonra farkettim ki, benim sevgi dilim "fiziksel temas". dokunmadan sevgiyi anlayamıyorum ben.
çocuklarımı da böyle büyüttüm. yemek yaparken ocağı kapatır, işi bırakır kucağıma alır severdim.
büyüdüler. çocuklarım. ve ben, çok doğal olarak, yavaş yavaş dünyalarının bir bölümünün dışına çıkmaya başladım. büyük bir bölümünün.
derken, yaşamımın bir noktasında, ben buna "viraj" diyorum, sevgi yi kaybettim. bir süre aradım. bulamadım. baktım ki, bulmaya çalışırken inancımı yitiriyorum. sevgiye olan inancımı. vazgeçtim. tabi ki vazgeçen sadece ben dim. aklım diyordu ki, uğraşma artık, yok işte. yüreğim se bunun tam tersini söylüyordu; "var..aramaya devam et"...
sevgi, med-cezir gibi. ansızın geliyor sonra geldiği gibi ansızın gidiyor. içinde boğulacağınız bir an da bakıyorsunuz ki çöldesiniz. zor iş.
ocak 2008..yeni bir viraj. ama bu kez oldukça keskin. kızım+2 yatak+1 şifoniyer ve yeni bir ev. 2 kişilik bir yaşam. yaşlar orantısız. 50 ( 49 ama yuvarlamak hoşuma gidiyor. 1 sene girmesi, 1 sene de çıkması sürer diyorum ) / 24...
ve...bir isteğin depreşmesi. KÖPEK..
alışanlıklar var. 31 sene de kazanılmış. bırakmak kolay değil. temizlemelisin. pişirmelisin. programlamalısın. gözetmelisin. dinlemelisin. çözmelisin..mutlaka bir sorun olmalı.....vs. vs..
hiç biri yok. hemen hemen yok. son derece sakin ve basit bir yaşam. yat-kalk..abuk sabuk işler yarat..anlamsız görüşmeler, sohbetler yap...arayış...saat geçirmek için..
ve yalnızlık..aydınlıkta yalnızlık kolay. karanlık ta...wawwwwww.....çekilmiyor-muş...
bir özlem..dokunma özlemi...tv izlerken...kitap okurken..sevdiğin bir albümü dinlerken...
ne olabilir?
sevgi yitik..o zaman bu, bir birey olamaz...
KÖPEKKKKK...evet...hep de istenen şey...ama yaşamın bağımlı olduğu günlerde müsaadesi çıkmayan şey....
ama şimdi durum farklı. kimseye sormaya gerek yok.."almak istiyorum..AL" komut sadece bu..
e hadi o zaman.....!!!!
29 yaşında ki oğlum dan ( evli ve 5 ay sonra babaanne oluyorum...tanrı nın izni ile ) ve 24 yaşında ki kızımdan sonra hayatıma küçük bir yaratık giriyor...
49 günlük MİŞA....
Mişa şimdi 4 ayın içinde...
ve bu Mişa ile ben’im öykümüz...
benim Mişa lı günlerim...
Mişa nın benimle günleri nin öyküsü...
ana sayfadan düştükçe devam edecek bir öykü....18.07.2008.....19.42

Eser Aslanlı
izmir