KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GÖRÜŞ BİTTİ
Geçmişte ne varsa artık su yüzüne çıkmalıydı. Ama o kuşku hala onun içini kemiriyordu .Dünü geriye getirmek onu ne kadar mutlu ederdi kimbilir? Geciken adalet yerini bulmalıydı . Kararan bulutların düşünceleri direnmeyi bıraklamalıydı İçerden çıkıp görüş yerine geldiğinde önce kirli ellerini saklarcasına arkasına koydu, ama karısı ellerini tutmak isteyince paslı demirlere yavaşca uzattı korkarcasına. Aslında o an hem karısına hemde diğerlerine bağırmak istiyordu. Faydasızdı direnişleri,onun inadına sanki ortalık sessiz ,kayıtsızdı herkes. Bir anda kendine geldi düşünmeliydi, sukünetle yas vermemeliydi soluk ışıklar.Ona önce oğlunu sordu hasreti gözlerine vurmuş şekilde. Karısı ona "seni çok özledi gelemedi,okulu var biliyorsun" dedi. Olsun bu da yeterdi ona .Biliyordu ki bir gün bu kabustan çıkıp oğluyla beraber yine uçurtma uçuracaklardı, aslında o kadar çok şey vardı ki konuşulacak ,ama her an kulağı gardiyandaydı.Ne hazin ve garipti gidipte gelmeyen günler. Yattığı yatağın kenarında artık çizilecek yer kalmamıştı.Belki silecek tekrar başa dönecekti ama o içinde bitmeyen özgürlük . işte buna mani oluyordu karar verdi.Ben burdan çıkıcağım. Gökyüzü nasıl bulutları öpüyorsa bende birgün oğlumu karımı öpüceğim diyordu.Her günü ağır bir tören havasıydı sanki, aslında kendisi de farkındaydı. Ne burdan çıkabilir ne de gerçekler önüne serilirdi.Olsun her sabah uyandığında bugün mutlaka olacak bişeyler var hissediyordu.Artık geceleri yattığı koğuşta ne öksürük sesi ne horlayan insanlar ne de geceleri yatağına kadar gelen hela kokusu. Bunları atlatacaktı. O içinde ölmeyen çocuksu heyecan ayakta tutuyordu . Ama bir şey vardı, hem özgürlüğe kavuşmak hem .de lanet olası umutsuzluk. Düşündü.Gece ile gündüz karışmıştı artık. Karısının gözlerine baktı. Onu ne çok özlemişti .Şimdi bu demirlerin arkasında değilde yanında olmalıydı ,ellerini son bir hamleyle tekrar uzattı.Sıcaklığını hissedip sonraki görüşe kadar içinde saklıyacaktı . Buna fırsat kalmadan arkadan bir sesle irkildi. GÖRÜŞ BİTTİ:((((((((((
YOLUNUZ SEVGİDEN DOĞRULUKTAN GEÇSİN SAYGILARIMLA:)
YORUMLAR
benim fikrimse diğer yorumların aksine ok yaydan çoktıktan sonra izledigi yol deyil hedefi vurmasıdır önemli olan anlatılan insan hata yaparken hata yaptıgını bilemiyor bu hatanın bedelini hasret yanlızlık ve mutsuzluk olarak öderken hatasını anlıyor bence tam isabet yüregine kalemine sağlık
yazmak için çok okumalı
okutmak için yazmalı...
mutlaka öykü okumuşsunuzdur ama neden bu dikkatsizlik acaba
selam ve saygıyla
Sevgili Mine,kısa ama anlamlı bir öyküydü;keşke öyküyü yazdıktan sonra dönüp oluksaydın,bir takım imla hataları öykünün akıcılığını ne yazık ki bozmuş(ve ne yazık ki bende öykülerimde buna riayet etmiyorum)
Özellikle öykü içinde geçen konuşmaların,konuşma çizgisi ile belirtilmesi gerekir(-),daha iyilerini yazacağını umuyorum,ellerine sağlık.
