Bu son yemeğin, karnını iyi doyur

• 5 Temmuz 2008 Cumartesi 00:00:00

Oturmuş tahta sandalyeye acılı kuru fasulye kaşıklarken iştahla, muşamba örtüye damlayan salçalı yemek sularının farkında değil.
Tabak her zamankinden daha dolu.
-Bu son yemeğin, iyi doyur karnını.
Der garson, ciddi ve acımalı. Hem garson, hem aşçı, hem lokantacı.
Hem de muhbir…
…….
Orman biter. Çimenle kaplı açık araziye çıkarlar. Küçük tepecikleri aşacaklar ve gene karaçam, köknar ağaçlarının arasında ilerleyecekler . Uzun yol. Sekiz saat sürer yayla.
Ne zaman orman sıklaşsa, çalılıkların arasına dalsalar, arkadaşı geri kalır. Onca yıllık arkadaşı. Sanki korkak, ya da ürkek. Arkada kalmak daha kolayına geliyor diye geçmez bile aklından. Ne de olsa onca yıllık arkadaşı. Huyunu suyunu iyi bilirler birbirlerinin. Çelik-çomak oynadılar. Sığırtmaçtılar daha onlu yaşlarda. Sırları vardı başkalarının bilmediği. En çok birbirlerinin düğünlerinde mermi yakmışlardı.
Horon tepmişlerdi sırılsıklam, kolkola. Bir sevdiklerine, bir de birbirlerine en çok mektuplar yazdılar asker ocağından.
………..
Adam her fırsatta arkaya düşüyordu. Farklı bir durum.
Üstelik, aşçı ; *karnını iyi doyur, bu son yemeğin……* , demişti.

Yol bitmek bilmedi. Bir dorukluğa daha girdiler. Dorukların altı kuru köknar yapraklarıyla kaplı. Ayakları kaydı, geride kaldı. Düşmemek için arkadaşının ceketine tutunur gibi yaptı. Koca brovning tabanca eline takıldı. Elinde kaldı bir anda. Parmağı tetikte.
Yüz yüze geldiler, kefen gibiydi yüzleri. Suskun. Olanı da olacağı da biliyordu ikisi de.
Bastı tetiğe. Boşalttı şarjörü.
………
Buralarda değer yarıları böyle işte. Bilinir önceden kimin kimi vuracağı. Kaçmak delikanlılığa sığmaz. Kuzu kuzu gider kurban gah önden gah arkadan, katiliyle yarenlik ede ede. Gezer yaylalarda, ormanlarda.

Buralarda değer yargıları böle işte. Kanına dokunur aşçının; kurbanın kuru fasulyeyi yiyişindeki acelecilik .
Kanına dokunur aşçının, sevdiğini elinden alan birinin, canını da almak isteyişi. Silip yağladığı brovningi beline takıp, onca yaşamı paylaştığı arkadaşını önüne katıp canını da almak isteyişi.

Töreyi bozar aşçı; *bu son yemeğin, karnını iyi doyur haaa…* der.
Avcıyı kurban, kurbanı avcı eder.

Demek sırlar da oluyormuş, arkadaşların bilmediği, başkalarının bildiği.

Ayaklarım sıcacuk
Çaruk giyerum çaruk
Ben buradan çıkamam
Haram bize sevdaluk