BİR ÜMİT VARDI ONDA

• 14 Haziran 2008 Cumartesi 00:00:00

Adı ÜMİT ti bilmiyordu anlamını kendisi.Oda ümit biliyordu adını ve neydi bu ümit kimin di kim demişti ümit neden ümitti hiç düşünmedi.Çılgındı gencliginin baharıydı Ümit in gülüşleri ve bir o kadar da sıcacık ve öksüzdü.Yetim degildi ama yetim kadar şansı yoktu.
Ümit kadere isyan gelmişti hayata isyan kokuyordu gözlerinde ateşti korkular.Ailesinin umuduydu belkide.O yüzdendi Umut diye seslenişleri.

Ümit genc oldu düşe kelka.Ya yaşadı yada yaşamadı bence yaşamadı; yaşam denmezdi buna kaderiydi sefalet kaderiydi dogdugu gün bile kar kapamış yolları diyorlardı.Yaşamıştı direnmişti ondandı belkide adı Ümit.6 yada 7 cocuktu Ümit ailede
Bir bunun adı Umut tu.

O gün kapkaraydı omuzlarımdaki yük.Taşımak ne kadar zordu seni UMUT.İlk defa bi ölüme bu kadar suskundum.Ta ki gözlerimden yaşlar dökülene kadar.Bir ailenin Umudu omuzlarımda kara toprakla buluşmak için can atıyordu sanki.Bir Ümit degildi ölen fakir bi ailenin umuduydu topraga gömülen.Bu acı beni cok üzdü cok.Sakın adını Ümit koymayın Umudunuzun.Ben bir Ümit gördüm topraga düşen; o UMUT muş....