- 625 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Siyah ve Beyaz
Rüyama gelmiştin dün yine
Bi kabus, bi karabasandın
Gecenin içinden sıyrıldı kapkaranlık saçların
Sarmaşık gibi dolanıyordu vücuduma
Sıkıyordu, durmadan sıkıyordu
her şeyi yapabilirdim halbuki, benim rüyamdı
Yaktım, yaktım bende tüm saçlarını.
Sonra gözlerin çıktı gecede gizlendiği yerden
Kaşlarınla bir olmuş beni hançerliyordu
Durmadan bağırıyordum.
Bir türlü ölmüyor,öldüremiyordum.
Oydum gözlerini, ezdim, parçaladım.
Fışkıran kanın tenimi yakıyordu
Acı çekiyor, bağırıyordun
Çığlıkların kulaklarımı yırtıyor, beynimi parçalıyordu
Birden elimi tuttun!
Gecenin tüm soğukluğunu hissettim teninde
Kanım donmuştu sanki
Vücudum parçalanıyor, dökülüyordum
Koparttım kolunu, fırlattım
Çığlıkların dayanılmaz hale gelmişti artık
Camlar patlıyor, duvarlar yıkılıyordu…
Ölüyordun artık
Etlerin çürüyor, vücudun kum gibi rüzgarda savruluyordu
‘Artık bana zarar vermezsin! ’ diye haykırıyordum
‘Neyin kaldı ki? Hiç bir şeyin yok artık’
Ama sonra, kalan parçalarının içinden bi ışık çıktı birden
Hiç görmemiş, hiç hissetmemiştim onu şimdiye kadar
RUHUNDU!
Çok güzel, çok güçlüydü
Korkuyordum.
Öylece kalakaldım, donmuş gibiydim
Ağır ağır yaklaşıyordun bana
Yaklaştıkça eriyor, yavaş yavaş tükeniyordum
Gözlerim akıyor, yanık tenimden çığlıklarıma karışıyordu
Yalvarıyordum sana, çok acı çekiyordum artık!
Ama sen gülüyordun
Kahkahaların daha çok acı veriyordu bana
Evet, kendi rüyamda bile yeniliyordum sana
‘Öldür beni, öldür. Ne bekliyorsun! ’
Ama sesim sadece bi hırıltıydı artık
Sen gülüyordun, ben ölüyordum
Sonra her şey kararmaya, sen kaybolmaya başladın
Rüya bitmişti, hafif bi ürperti ve kendime geliyordum.
Açtım gözlerimi, sen vardın karşımda
Ellerimi tutmuş bana bakıyordun
Hala titriyor ve çok korkuyordum.
Her şey olmuştu, rüya gerçekti
Karanlık yanımın gerçeğiydi
Herkesin iki yüzü olduğuna inanırdım hep
Siyah ve Beyaz.
İki ayrı maske, iki ayrı yaşam…
Diğer gerçeğim karşımdaydı
Tatlı bakışların, sıcacık ellerin vardı
Güçleri aynıydı ama KAN yoktu
Konuştun, bişeyler söyledin
Sonra sarılıp öptün beni hafifçe
RUHUNDU…!
Çok güzel, çok güçlüydü
Bense güçsüz ve çaresizdim.
Sen bana bakıyor, gülüyordun
Ben aşık oluyordum
Sen bana baktıkça ben;
Aşkından ÖLÜYORDUM…!
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.