neden insan insana acı cektirir

• 31 Mayıs 2008 Cumartesi 00:00:00

Ve neden insan insanı üzmekten zevk alır.Oysa mutlu olmak deilmidir amaç.Mutlu olurken neden insan karşısındakini mutsuz eder?Neden insan benmerkezcidir?Neden kendini düşündüğü gibi düşünmez karşısındakini.Neden kendine yapılmasını istemediğini yapar başkasına.VE neden seviyorum der ardından gider gidecekse seni neden sevgi içine hapseder? ve gittiğinde ardındaki enkaza bakmazmı insan.Yada bakarda görmezmi acaba?Acımazmı yüreği mesela şiir yazabilen biri acımasız olabilirmi?Olamaz dimi?YA OLURSA? O ZAMAN SADECE KURGUMU ACABA.İnsan hissetmeden yazabilirmi sadece kurarak sanmam ama.YAZARSA bu ne kadar samimidir acaba.
SEVGİ NEDİR MESELA EVRENSEL DEİLMİDİR?HERKES HERŞEYİ SEVEMEZMİ.? DENİZİ ORMANI MAVİYİ ,YEŞİLİ, KUŞU ,KÖPEĞİ,İNSANIN İÇTENİNİ,DOSTUN DÜRÜSTÜNÜ,ARKADAŞIN RİYAKARSIZINI,SEVGİLİNİN AŞIK OLDUĞUNU onu daha fazla sevmezmi*ama aşkla isteyerek özleyerek arzuluyarak,ağlayarak acı cekmezmi?TAMAM sevgi evrenselde aşk evrenselmidir herkesi seversinde herkese aşık olabilirmisin? OLAMAZSIN DİMİ.Ama neden ’AŞK’ acı verir insana oysa ayakların yerden kesilmiştir uçuyorsundur mutluluktan düşünmek bile aşkını seni heyecanlandırır ya.Peki neden acı cektirir aynı zamanda.’AŞK’yokmu acaba olmasa tarihte olmazdı ama.AMA ya onlar kavusamadıkları için tarih olmuşlarsa ya.kanuni hürreme, ferhat şirine VS kavuşsalardı bugünki sıradan aşkmı olurdu acaba?OLMALI DİYORUM OLMAZSA BEN SENİ BU KADAR SEVEMEZDİMKİ.sende beni bu kadar üzemezdin.Sen beni üzdüğün içinmi seviyorum acaba üzüldüğüm içinmi aşığım sana.Ama ben beni cok severim aslında kendimi üzmek istememki ve seninde beni üzmeni istemem.AMA çok aşığım sana.Sende ’AŞIK’ olmaktanmı korkuyorsun acaba yada oldunda söylemektenmi kaçıyorsun.yada ben kendimimi kandırıyorum gene hani insan sevdiğine konduramaz ya hani yok işi vardır,yok arar şimdi,yok be asla aldatmaz,o bana asla yalan demez,bişey olmuştur kesin,en sonunda bütün isyanlar kızgınlıklar bittikten sonra kavgan onunla ama onsuz kavgan hani fırlatırız ya elimize ne geçerse duvarlara parcalarız ya kendimizi haykırarak ağladığımız zaman isyan ederiz küfrederek lanet olsun ben bunumu seviyorum bumu beniüzüyor benmi izin veriyorum defol deriz ya o duymadan DEFOL CIK hayatımdan kimsin beni nasıl üzersin ne hakkın var deriz ya kovarız ya onu o duymadan o duymadan kovarız.O bilmez içimizdeki isyanları UMRUNDADA DEİLDİR AYRICA OLSA ÜZERMİ YAPTIRIRMI BUNLARI. Sonra tamam başına bişey geldi hastamı acaba demeye başlarız gene haklı cıkartacaz ya illa sevdiğini düşüncez sen gibi düşünmek istiyoruz ya aradığında cevap vermezse gene bütün kızgınlıklar isyan en şiddetlisiyle geri gelir daha cok kızarsın kendine daha cok kırarsın eline ne gecerse ve daha cok ağlarsın sanki kendini parcalarcasına.DAHA COK NEFRET EDERSİN ONDAN AMA DAHA COK NEFRET DAHA COK AŞIK OLMAK ANLAMAZSIN O ZAMAN.ARAR duymamışım aramışsın der sendeki o kızgınlık gözlerindeki haykırış bi anda cekilir bilirler orda olmaması gerektiklerini sende hatırlamazsınki artık.Merak ettim dersin sadece bide ezilirsin boşuna suçlamısım diye beyninde senle savasırsın kızarsın kendine
hatta bencillikle suçlarsın seni sana acı cektirdiğini hatırlamazsın bile daha beş dakika önce seni çıldırtmıştı unutmuşundur.
Evet’’AŞK’’bunun gibi birsey duygularını ifade edememek coğu zaman ne yazsan hangi kelimelerle anlatmaya calıssan hep yetersiz.Gitmek istiyorsa sevgili tutmamalı giden o deil yüreğidir aslında hani misafir gibi deilki az daha kal muhabbet edelim az daha kal nereye yüreği gitti artık yanında deilki.
Gittik işte git dedin gittim.Kal deseydin kalırdım elbet ama sen git dedin bende gittim
AMA SEN KALBİME GİREN SEVDA KURŞUNU SEN YA ORADA KALACAKSIN YADA GİDERKEN CANIMI ALACAKSIN......