Gazi abi

• 27 Nisan 2008 Pazar 00:00:00

Alem adam şu bizim gazi abi, güler-güldürür, durur-düşündürür.
Bir gün, oruç ayında tarla biçmeden gelmiş, çok yorgunmuş.
Kendi de oruçlu ve önceki geceden uykusuz, yorgun ve sahursuz.
Bitkin bir halde...
O gün de misafirleri gelir hep beraber teravi namazını kılmaya giderler.
Yatsıyı kılar sıra teraviye gelince yavaş yavaş uyku bastırır.
Göz kapakları kapanmaya başlar, zaten o da arkalarda kılar namazını...
Hoca teraviye niyet deyince, Gazi abi halı yığıntılarının arasına girer.
Zaten yorgun, hemen mışıl mışıl uyumaya başlar!
Namaz biter, cemaat gider, misafirleri onu arar Gazi abi yok!
Artık onlarda kendi evlerine giderler, o geceki misafirlikleri de biter.
Hoca da camiyi kitler!
Köyde ki ışıklarda yavaş yavaş sönmeye başlar, hava öyle karanlık ki kör zifiri...
Bir dereden gelen kurbağanın sesi, bir de köyün köpeklerinin sesi.
Karnı aç, alışık sahur vakti yemeye, bizim Gazi abi sahur vakit gelince uyanmaz mı?
Eyvah ki ne eyvah!
Karanlıktanda çok korkar, bir de tabuttan!
Hemen fırlar, düşe kalka kapıya...
Kapı kilitlidir, ne yapacağını şaşırır ve başlar feryada!
Sabaha kadar hariçten gazel okumaya...
Aklına minare gelir, koşar yukarı minareye doğru başlar bağırmaya...
Ama kime ?
Herkes uykuda yaz ayı günler uzun, hasat-biçin zamanı, insanlarda yorgun!
Yok kalkan bir kul, Gazi abi bir minareye bir kapıya gide- gele, gide-gele halden düşmüş...
Bir de üstüne üstelik sesi kısılmış, takrar minareye çıkmış!
Işıklarda yanmaya başlamış, bir oh çekmiş!
Hemen bağırmış bu seferde sesi çıkmamış, oysa korkudan dili tutulmuş...
Tekrar aşağı inmiş, bir çıkış yolu bulmaya. Arka ardiyeye koşmuş ki ne görsün ?
Oy anam oy, tabutun üstüne elini koymaz mı, bu da tabuttan korkmaz mı ?
Yine koşmuş minareye, sabah namazı da yaklaşıyor...
Ortalık alacalımsı...
Hocayıda yolda görünce yine derin bir oh çekmiş!
Bu sefer kapıya koşamaz, tabutu gördü ya bir kere, tabutta kapının yanında ya hani...
Hoca kapıyı açar, Gazi abi tabuttan başka bir şey düşünmediği için!
Hocayı görünce ölü sanar, koşar minareye, koşarken de düşer bayılır!
Gelir hocanın ayakları altına, hoca da derki aferin sen benden önce gelmişsin... Sabah namazına!!!
Eh be hoca bıraksaydın namazıda baksaydın atıyor mu nabzına ?

İşte bu bizim şakacı Gazi Ağabey, bu. Gazi.

Yaşar KILIÇ