kuşcu baba

• 15 Nisan 2008 Salı 00:00:00

Hava soğuk bir kış günü,her yer kar ve dışarda tipi varmış.
Dışardaki kuş sesleri içerde oturan adamı,çok öfkelendirmiş.
O öfkeyle kalkan adam,
dışarı çıkmış adamı gören kuşlar kaçmış. Yalnız bir kuş
kaçamamış.Öfkeli
adam bu kuşu hemen yakalamış,o öfkeyle
başlamış zavallı kuşun tüylerini.Tek tek yonmaya tek tüy bile bırakmamış.
Feryad eden zavallı kuş çırıl çıplak soyulmuş.
Adamsa,bir neşeli bir neşeli gülüm seyerek
kuşu salıverip eve girmiş.
Hanımıda
kocasının bu neşeli halini görünce sormuş
_hayırdır bey seni ilk kez neşeli görüyorum
Nedir bunun sebebi.
Adam_ nasıl neşeli olmam, hanım
evimizin durmadan damından bacasından girip bize
rahat vermeyem o kuş sürüsünü
dağıttım,hele birisi vardı ki onu hiç sorma tüylerini
öyle bir yondumki inan sadece üzerinde
kafası kaldı yonulmayan.Saldım gitti bir dahada gelemezler
o uğursuz kuşlar, Oh be, şimdi oyle rahatladımki.
Bunu duyan hanımı, _Aman Allahım
sen ne yaptın* İnsan bu kadar gaddar bu kadar kinli olurmu bey, ne istedin
Allahın garip kuşundan. ne istedin bu işkencenin
sebebi neydi bey,
Bu soğuk havada sen çıplak gezebilir misin ki, onu bu hale
getirdin. Adam hanım hanım,o kuşlar uğursuzdur …
Cik cik ötüp benim asabımı bozuyorlar.
Kadın_ bey, Bizim hanemizde uğursuzluk yok ki
.Hanemizde uğursuz olan, senin bitmeyen öfkendir.
_Adam
O kuş sürüsü bir daha gelemez, zaten o kuşta akıbetini buldu.
Sen yat rahat uyu, bak ben kafama takıyormuyum.
,hadi sende rahat ol
git uyu demiş ve
Adam _gitmiş uyumaya.
Kadınınsa_ sabaha kadar gözüne
uyku girmemiş.Sabah olunca adamın öfkesi
geçmiş, kuşlarıda dışarıda görmeyince hayli keyiflenmiş.
Kadınsa_
sabah erkenden kalkmış o kuşu aramaya başlamış ve her
yere bakmış. aramış
Yok yok.. üzgün bir halde eve girerken
kapının arasından kuşun girdiğini görmüş.Kuş ok gibi
gelip kadının koynuna girmiş. Kadın kuşun halini görünce öyle
üzülmüşki. Zavallı hayvan çırıl çıplakmış, üşüyormuş.
Kadın kuşu koynunda ısıtıp, onu sıcak tutacak yer aramış.
Hayvanlarının arasında bir yer yapmış. Kocasından gizli onu
bahara çıkarmaya karar vermiş.Gün geçtikce kocası
vicdan azabından artık konuşmaz olmuş.
Yemekten içmekten kesilmiş haline hanımı çok üzülüyormuş.
Hanımı kocasına bunun nedenini ısrarla sormuş._Ne
oldu sana eriyip gidiyorsun, bey yemekten
içmekten kesildin. Adam hanımına dönüp demişki_
Ya hanım ben ne yaptım,
vicdan azabı beni öldürüyor. O kuş, gözümün önünden gitmiyor.
bir an bile aklımdan çıkmıyor. Geceleri rüyama
giriyor. Ben üşüyorum, ben üşüyorum diyor sürekli.
Sen beni bu
hale getirdin ve her gece bu böyle tekrarlanıp gidiyor.
Ben o kuşu nasıl bulurum,acaba nerdedir* Günlerdir
arıyorum yok yok …Bulamadım onu yoksa öldümü bu
Vebali nasıl taşırım,
Kocasının bu durumunu gören kadın _
Bey kuş bende,der.Adam nasıl sevinir nasıl sevinir …
Kadın kuşu getitir.Adam hemen koşar tüylerini,
sakladığı yerden getirir._ Hadi
yapıştıralım, der. Kadın Allah akıl versin be adam,hiç
tüyler bir daha
yapışırmı *Adam çaresiz,ne yapacağını bilemez.
sobanın,yanında kuşa yer yapar kedi fare yer diye başını bekler
geceleri yatağına alır.
Kocasının bu halini gören kadın çok üzülür._ Bey
ben bu kuşu giydirecem, der
Adam _Nasıl olurki der. Kadın yün getirir, kuşu güzelce sarar,ona
yünden yelek yapar sıcak tutarlar. günler çabuk geçmektedir Adam_
çok sevinir, baharda yavaş yavaş gelmekte artık. Havalar da ısınır.
Artık kuş da hafif hafif
tüyler çıkarmaya başlar.Baharında gelmesiyle kuşu
doğaya salıverirler.Ama onlar içinde hiç kolay olmamıştır bu.
Artık mutludurlar.Kuş özgürlüğüne uçmuştur.
O günden sonra,adamın adı kuşcu baba olmuştur. Çünkü
kuşcu baba yanına yem alır,dağ taş demeden nerde
kuş sürüsü görse onlara yem verir, sevgiyle yaklaşır. kuşlarda
kuşcu babanın etrafından eksik olmazmış O nereye
gitse kuşlar da onunla giderlermiş.Kuşcu baba evinin
her tarafını oyuklar açtırmış kuşlar rahat girsinler diye.
Sevdiklerine ve hanımına
vasiyet etmiş ki,_ Ben ölürsem, kabrimi ayrı bir yerde yapın ve
kuş yemlik yerleri olsun.
Ziyaretime gelenlere de söyleyin bir avuç kuş yemi
getirsinler,
Aradan bir süre geçmiş ve kuşçu baba ölmüş.Kabri vasiyeti
üzerine, tek yapılmış.
Kuşlar konup rızık alır şimdi.Kimi dilek tutar,kimi onu evliya sanır …

Oysa o öfkeli adam bu yatırda,

kuşcu baba adıyla kalır.

Yaşar Kılıç