Vahdet Bey, duygulu satırlar, sağlam bir yazı tekniği.Tebrikler.

size bu içtenliğinizden dolayı sonsuz teşekkürler harikasınız

teşekurederim bizimle boyle bir gününüzü düşüncelerinizin zenginliğini paylaştığınız için
uzun bir öyküydü ama okumaya değdi....
tebrikler......

Geçen yıl Eylül ayına şiirler yazdım. “Eylül Şiirleri” başlığı altında on civarında şiir.

Eylül nasıl kokar bilir misiniz? Eylül can kokar. Derinden gelir Eylül kokusu… Eylül kokusunu burnunuzla hissedemezsiniz… Gönlünüzü, ruhunuzu… Hayır hayır… Yetmez tüm benliğinizi burun yapmanız gerek… Ölüm kokmaz eylül… Biraz ayrılık kokar, biraz da hüzün

Şimdi yüzsüz, kovulsam da onun kapısından ayrılmayan bir dilenci haline geldim. Ben artık o ben değilim.

Kapkaranlık içindeyken bana kuyruklu bir yıldız doğmuş. Peşinden gidemiyorum. Karanlık kaderim olmuş. Ona hala şiirler yazıyorum O şiir yazdığım tek kadın. Şiirlerimde buluşuyorum onunla. Onu çok özlüyorum. “

"BENDE ÇOK ÖZLÜYORUM, BENDE "

Beni anlatmışsın sanki şair yüreğine sağlık..

harika bir öykü okudum, gerçekten yaşamla ölüm arasında küçük bir çizgi var sanki, böylesine güzel hikayeyi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederim...

saygılar...