FİKİRİN HAYATI
Leğleğin yavrusunu yuvasından attığı misal Henüz 11 -12 yaşlarında iken Almanya’dan okutma ve okuma sevdasıyla gönderilmiş o günden bugüne anne ve baba ve kardeş hasretiyle büyümüş biriyim.Dünya ya gelişimi eskinin ebeleri bu çocuk 40 canlı olacak diye yorumlamışlar.Gerçekten de doğru yorumlamışlar bunu yaşadığım olaylar doğrular.Daha bir yaşında iken üzerimi karlar kaplamış bu artık öldü demişler ağıtlar yakılmış fakat ömrü veren Allah bana can vermiş.Babamın oğlum okursan çeketimi satacağım dediği zaman ya okuyamazsam korkusuyla karşılık verdiğimde dağ gibi baban var ,Dağ gibi abin var sözleriyle karşılaştığımda artık kendimi okumak zorunda hissetmiştim.Okumaya karar verip Türkiye’ye geldiğimde Türkçesi zayıf Almancası da çok iyi olmayan her yönden olumsuzluklar içinde olan ben sadece azmime güveniyordum.Fakat daha henüz çocuktum.Sadece gücüm ağlamaya yeten birçocuk.Ama Okuma sevdası vardı Babamı mahcup etmemliydim.O ceketini satacaktı.Ben neden okumamalıydım.Tabi tüm olumsuzlukları öğretmenlerimin desteğiyle olumlu durumuna dönüştürmeyi bilebiliyordum.Çünkü korunmaya ve kollanmaya muhtaç biriydim.Hasta olan Reyhan Su adında bir öğretmenim vardı.Birgün hastalanmıştı.Ona geçmiş olsuna gitmiştim.Küçük olmama rağmen bu güzel düşünceden ve doğruluğu hep kendime şiar edindiğim için öğretmenlerimin gözüne girebiliyordum.Beni bütün okula anlatıyordu.Ben de bundan çok hoşlanıyordum.Derken gözlerim bozulmuştu.Bana dengesiz beslenme demişlerdi.tabi ki bunun rolü vardı ama esas olan çok ağlamaktandı bunu gizlemiştim.Çünkü erkek adam ağlamazdı.Bunun üzerine Konya’da okumaya karar vermiştim.Fakat Konya’ya gelince kendimi biran da zorlu bir hayatın içinde buldum.Herşeyin başka olduğu bir ortam içinde birden başaramayacağım korkusuna kapıldım.Ve okumaktan vazgeçtim.Almanya’ya tekrar gitmeye karar verdim. Babam okumayacaksan gel çünkü Almaya’daki haklarını da kaybedersin dedi.Ve Almaya’ya gittim.Okumamaya karar veren beni bir Alman polisi uyandırdı .Herr Fikir İdare .Evet ben Fikir İdare Ne var deyince Babam oğlum burada Alman kanunlarına göre okumak zorundasın dedi.Ben niye gelmiştim.Madem okuyacaktım.kendi ülkemde okurum dedim fakat 1 yıl Almanya da okudum.Çok zor gelmişti.Tekrar Okumak için Türkiye’ye dönüş yaptım.Artık dönüşü olmayan bir yola girmiştim.Okumak zorundaydım.Artık babamın parasıyla okuyacaktım.Özel hocalar tuttum.Derslerimi düzelttim.Tam sınavlara girecektim ki 3 kişi tarafından birine benzetildiğim için bıçaklandım.Kendimi kalpten 1 cm ıskanlanmış olarak hastane de buldum.İkinci canımı da burada kullanmıştım.Tekrar düzelince ye kadar 1 yılım hiba olmuştu.Ama canım sağdı.Tekrar bir gayret daha sarfettim.Üniversiteye hazırlanma ya başladım.Durumum babamın parası sayesinde iyiydi En kaliteli dersanelere yazılıyordum.2 dersaneye birden gidiyordum.Bir taraftan ingilizce kursu da alıyordum.İş garantili bilgisayar kursları durumum hattinden fazla iyi bir taraftan yatırımda yapıyordum.Bir Trafik kazası Kendimi hastane de buluyorum.Bu seferde bisikletle tıra çarpan biri oluyorum.3.Canımı da galiba burada kullanmış oluyordum.Bu olay da benim 1 yılıma mal olmuştu.Artık son şansım kalmıştı.3.Yılımı kazasız geçirmeliydim.Anneme anne bana ne oluyor dediğimde oğlum suç bizim sana bir kurban kesmeliydik dediler hemen kurban kesildi.O yılı kazasız atlatmış ve Üniversitede öğretmenliği kazandım.Nihayet okuyup öğretmen olabilecektim.İşte şimdi okudum öğretmen oldum.Hikaye mi kısa kestim.Fazla da sıkıcı olmasını istemedim.Diğer canlarımı sorarsanız ilerde anlatmaya devam edeceğim.Allah’ın verdiği canı yalnız Allah alır.Herkese Cenab-Allah’tan hayırlı ömür diliyorum.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.