YAŞAMIN KÜFÜR ANLARI-6

• 29 Mart 2008 Cumartesi 00:00:00

(...)

Ben bir ölüyüm

Ölümü nasıl anlatabilirim ki sizlere;her şey siliktir orda.Donuk,anlamsız ve sonsuz bir boşluktur ölüm.Orada tüm künyeler siliktir.Kimlikler de silik...Bu yüzden anlatamam kendimi sizlere.Önceleri yüreğimde taşıdığım o sevgi öldü.Sonraları kine,nefrete ve acıya dönüştü,ruhuma bir karanlık gibi çökerek beni benden aldı,tüketti ve öldürdü.Yüreğimde sevginin,aşkın yeri tümüyle silindi.Şimdi ise;sevgisi,aşkı,tutkusu ve umudu olmayan bir ölüyüm ben.

Nasılı mı ölümlü oldum?Genç kızlık memelerimin uçları,sağ üst dudağım,parmaklarımın  kesilip bir mendile konulduğu zaman...Yüreğimde ki sevgi bedenimden koparılan parçalarla kutsandığı zaman...Cesedime işkenceler yapılıp kokuşmaya bırakıldığı zaman ölümlü oldum.Hani bilirmisiniz?Tebai Kralı Arogaon savaşçısını yakalar sonra öldürür.Öldürme onu rahatlatmaz.Cesedine işkence yapar.Creom zalimdir.Acımasızdır,zülümkardır.Cesedi kızgın güneşin altına bırakır.İyice çürümesini,iyice kokuşmasını,kokunun tüm tebei halkını sarmasını,onların burun direklerinin kırmasını ister.Bir trajedi başlar.Kimseler ses çıkaramaz.Sonra saraydaki güzeller güzeli Antigone isyan etme yürekliliğini gösterir.Kokuşmaya bırakılan cesedi gömer.Tıpkı kendi kişilik onuru için Dikburun Kayalıklarında intihar eden sultan gibi...Tıpkı yavrusu için avcıları saatlerce peşinde koşturan,sonra kayalıklarda kendine ölüme bırakan ceylan gibi...

Ya ben;

öylesine durup cesedimden koparılan parçaları izledim.Bedenim dilim dilim edildi.Genç kızlık memelerimin uçları kesildi,dudaklarım,parmaklarım zevkine varıla varıla bedenimden koparıldı.Bütün vücudum parçalandı.Kızgın güneşin altına bırakıldım.Erken çürüyeyim,erken kokuşayım diye...Bedenimin kokusu Dikburun Kayalıklarına,tüm civar köylere yayılsın diye."İbret-i Alem"olayım diye bırakıldım...

Adak Ayini

Tolo Rızgar’ı bizden yaklaşık elli metre uzaklaştırdı.Ben ve Timurleng yalnız kalmiştik arabada.Rızgar olacakları bildiğinden,hiçbir direnç göstermeden,yakarmadan,
yalvarmadan,korkmadan öylesine diz çüktü yere.Yüzünü Dikburun Kayalıklarına vermişti.Galiba bilinçli dünmüştü oraya.Sırtı bize dünüktü.Olacakları hiç umursamıyordu.Sırtı omuzları ile birlikte gerilmiş,başı dikleşmişti...

Şevket Tekin