İçimi Koparttın

• 24 Mart 2008 Pazartesi 00:00:00

Söyle bakalım; neden girdin kalbime, neden hapsettin beni kendine. Bir inat uğruna mı, yoksa iddian mı vardı hayatla. Bedenine aldın beni hapsettin asla ayırmamacasına, körelttin gözlerimi görmemecesine. Hiçbir şey yoktu etrafımda bulut ve senden başka. Hayal dünyasında pınarların akışında bıraktık birbirimizi.

Kimseler yoktu, olmayacaktı. Acılar yaşanmayacaktı, sen ve ben olmayacak sadece bizi yaşayacaktık sonsuz bir deryada. Gözyaşlarını kurutmuş hüznü gömmüştük sonsuzluğa bir daha çıkarmayacaktık. Söz vermiştik başka yangınlar olmayacak, tüm tövbeleri verilmemiş sözleri geride bırakacaktık.

Seni senle yaşadım, seni gördüm hayatta. Benim yaşantım sendin, seni ağladım, seni güldüm, seni kokladım çiçeklerin yerine. Sana baktı gözlerim, seni gördü yalnızca sen oldun diye, takıldı kaldı öylece sonsuz bedenine. Yaşamın kıyısındaydık oysa söz vermiştik herşey için seninle.. Şimdi neden, neden diye soruyorum sana. Neden bizi yıktın, neden kayboldun sonsuzlukta. Hani hayallerimiz, ellerimizi nerede.

Geceyi güneş delerken, senin hasretin beni deldi, ellerim neden boş şimdi, sen neredesin. Hani söz vermiştin gitmeyecek ve bu hayat bitmeyecekti. Terketmenin acısını yaşamayacaktık, kaybolmayacaktık yaşamın sonsuzluğunda. Şimdi sen nerelerdesin.. Biliyormusun, sen gittin gideli hasret sonsuzluk oldu damarlarımda, akmayan damlalar pınarları coşturuyor ve hüznü kendi ellerimle kazıdım topraktan. Seni kendi ellerimle uğurlarken ebediyete göz yaşlarımı tutamadım, ihanet ettim verdiğimiz sözlere. Oysa gözlerim değil yüreğim ağlıyordu arkandan, geride yalnız bıraktığın yüreğim. Bulutlar bile gelmez, karanlık bitmez oldu hayatımda.

Sen kurtuldun bunları asla yaşamadın ve yaşamayacaksın bugün olduğu gibi. Gidişinle beni de aldın, herşeyi aldın götürdün arkandan. Ardınsıra gelmek için herşeyi denedim ama inan olmadı, olamadı. Senin gibi bırakmadım kendimi sensiz. Biliyormusun, yaşamıyorum artık. Gülmüyor yüzüm, atmıyor kalbim. Kalp dedim ama inan artık anlamını bilmiyorum bile, hatırlamıyorum. Senin yoldaşın, arkanda izin oldum yıllarca. Sen gittin gideli hayat bitti bende, söz vermiştik hatırlarsan ihanetin adı olmayacaktı yaşantımızda. Merak etme gidişinle bir daha atmadı atmayacak hiçbir heyecanı yaşamayacak bu yürek.

Delisi oldum bu dünyanın, sensiz olmayacak bir dünyanın delisi. Zaman tükeniyor yollar sana acılıyor artık, emelim tek dileğim sende son bulacak. Bak yıllar geçti bedenim burada sensizliğin acısını yaşarken ruhum yanında kaldı. Sen bir meleksin, meleğimsin. Sana söz meleğim bedenim ruhuma ve ben de sana geliyorum. Saatler durdu gittiğinde saniyelerin bir önemi kalmamıştı artık.

Seninle birlikte ben de öldüm, sevenini aldı Allah beni bıraktı yalnız başıma. Beni sensiz sonsuz bıraktı. Bana bir yer, bir yol aç meleğim, sonsuz bir gözle bakıyorum artık hayata. Yine yaşamın kıyısındayım ama bu sefer sensiz, sana doğru;

Koydum elime cana
Yüreğimle geliyorum sana
Hayatın kıyısından akarak
Beni de al yanına
Bitsin bu azap, yeter bu hayatım
Meleğim bekliyor, beni de al YARAB.....