Rüzgâr ile Yaprak
Rüzgâr ile yaprak dost oldular. Artık rüzgâr savurmuyordu yaprağı.
Söyle dostum, nereye istersen oraya götüreyim seni” dedi rüzgâr yaprağa.
Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi. Tekrar sordu rüzgâr:
Hadi söyle seni istediğin yere taşıyayım.
Tekrar düşündü yaprak , aklına yine bir şey gelmedi…
Bilmiyorum rüzgâr kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Sen söyle ?” dedi.
Rüzgâr:
Gidecegin yeri bilmedikten sonra rüzgâr dostun olsa neye yarar.. Savrulur gidersin!
dedi ve bildigi gibi esti tekrar. Yaprak yine savruldu…
Üstelik de bu sefer savuran dostuydu.
İnsan bu dünyada ne istediğini, nereye gideceğini bimesi gerek, bilmediğin zaman bir
yaprak misali savrulursun oradan oraya.
Sevgiyle kalın.
YORUMLAR
İnsan bu dünyada ne istediğini, nereye gideceğini bimesi gerek, bilmediğin zaman bir
yaprak misali savrulursun oradan oraya.
Kısa ve öz olup diadaktik boyutu yüksek bir çalışma,
Klasik şark edebiyatında örneklerine rastladığınız muhteşem eserlere benzemesi başarılı nirengi noktasını oluşturmaktadır.
Rabbim başarınızı daim kılsın, böyle güzel ve anlamlı öyküler ürettirsin.her zaman sizler gibi dostlarımızı eksik etmesin.
selam,saygı ve dualarımla efendim...
...
İnsan bu dünyada ne istediğini, nereye gideceğini bimesi gerek, bilmediğin zaman bir yaprak misali savrulursun oradan oraya.
Yüreğinizin güzelliğini satırlara nakış gibi işlemişsiniz.
Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim.
Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
Rabbime emanet olunuz.