Seviyordum Öldürdüm

• 18 Şubat 2008 Pazartesi 00:00:00

Onu çok sevdiğim için öldürdüm. Sevgimin büyüklüğü korkutmuştu beni. Doktorlar hastalık teşhisi koydular. Bir tür akıl hastalığı. Bir sürü şaşkın doktor bir araya geldi. Üzerimde testler yaptılar, sorular sordular, bir takım ilaçlar verdiler, bir süre hastanede yatırdılar, ve karar verdiler; hastaydım.Bu yüzden ceza da veremeyecekti, kanun adamları. Memnundum. Ben kötü bir şey yapmamıştım çünkü; ne olduysa sevgiden olmuştu. Sadece altı ay kaldım hastanede. Sonra serbest bıraktılar, arada bir kontrol edilecektim. Oysa hastanede kaldığım aylar boyunca hiç taşkınlık yapmamıştım. Sürekli sevgilimi, ona kavuşacağım günü hayal etmiştim. Hastane çıkışı beni karşılayacağını ve boynuma sıkıca sarılıp, aşkım seni çok özledim, diyeceği günü kuruyordum. Arada, iğne yapmaya gelen hemşirelerle şakalaşıyordum; bu gün ne kadar güzelsiniz hemşire hanım, beyaz da size çok yakışmış. Bir deli için fazlaca akıllı olduğumu söylüyordu hemşire hanım, kikirdeyip, benden daha keskin bir espri anlayışı olduğunu ispatlamak istercesine.Arada bir ziyaretime geliyordu annem ve kardeşlerim. Çikolata ve şekerleme eşliğinde. Hastaneden çıkar çıkmaz gideceğiz buralardan , diyordu annem. Gitmek istemiyorum, burada bir sevgilim var ve ben onu çok seviyorum. Çıkınca evleneceğiz, diyordum sürekli. Annem şaşkındı. Kardeşlerim endişeli. Burada kalırsak seni yaşatmayacaklar, diyordu büyük kardeşim. Saçmalıyorsun, diyordum.Dediğim gibi, onu çok sevdiğim için, ve sevdiğimi ispatlamak için öldürdüm. Ölürse, benden başka kimse ona dokumayacaktı. Ona kimse dokunmasın diye öldürdüm yani.