AcEMi ÖyKücE...

• 12 Şubat 2008 Salı 00:00:00

[
Gözlerini her açışında tavandaki florasanlardan yayılan parlak ışık gözlerini kamaştırıyor,mecalsiz tekrar yumuyordu.Sanki ışık kümesi eşliğinde su kanalından hızlı bir
şekilde meçhule akıp gidiyordu.Arada bir sesler yükseliyordu kulağının dibinde ne olduğu
nu çıkaramadığı uğultular,anlamıyordu sanki dillerini,başka gezegenden gelmiş ler gibi arada mekanik sesler çıkıyordu dııttttt.Göz kapaklarını açmaya hali kalmamıştı,göremiyordu.Kulağını tırmalayan seslerinde feri kalmamıştı.En sonunda onlarda kesilmişti .Simsiyah,yumuşak kadifelerin içinde gözlerini açtığında huzurdan yüreği sıcacık olmuştu.
.Neydi böyle onu zevkten mutlu eden ? Sevgilisinin kollarımı yoksa ona olan zaafımı bilemedi.Onuda ortalarda göremedi.Yüreği titredi,bir kez daha düşündü onu sevdiğini.Kollarını açıp sımsıcak kadifeye doğru koşmaya başladı,sevdiği gibi pürüzsüz teni
,lacivert siyahı kor gibi yanan gözlerine...
Görünmeyen kollarıyla sarmalıyordu sanki.Fiziksel olmasada ruhani bir şekilde bütün vücudu gök kubbeyi kaplamış,sadece onun soluk alıp vermesi için oksijen çadırı gibi içine almıştı.Ciğerlerinin bütün karanlık dehlizlerini en kuytu yerlerine varana dek cidarlarını doldurdu bir çekişte.Biran lacivert gözlerinin içinde buldu gözlerini.Titreşti müjganlar,kitreler kor gibi yaktı yanaklarınından süzülürken.Halbuki arkadaşları ne çok söylemişlerdi;o vefasız,seni gün gelir tek başına bırakır ,onun sevgisi yalan diye,zamanına harcadığın paraya yazık çok nankör birşey ,derdinden hasta olursun ,şuurun yok olur gider diye... Yanılmışlardı.Şuan bir tek o vardı yanında. Kollarının arasında,ince zarif beli parmaklarının arasından akar gibi...
Keskin bir koku genzini dağladığında,gözleri faltaşı gibi açılmıştı .Biran idrak edemedi
nerede olduğunu,çiçek buketleri sarmıştı etrafını.Pencereden sızan hüzmelerle gözlerini kırpıştırdı.Elleriyle bir şeyler arandı,bulamadı.Yanındakiler nekehat dönemi olduğunu söylediler.hala burnunda ve kolunda serumlar takılıydı.Özlemlendi yarine titrek parmakları
nın arasına aldı zarif ellerini,onun yokluğuyla,kurak çatlamış dudaklarını allamak,bengi-su lamak ister gibi yapıştı şehvetle...Dili damağı yapışmıştı birbirine,saldı umanını büyük bir keyifle pöf pöf düşündü,en basma kalıp ,en bayat en doğru söylenişle inledi...’’Seviyorum bu mereti ’’diye...
hulyA