KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
NOSTALJİ
çocuklugum ne kadar güzel günlerdi sabahtan akşama kadar çeşitli oyunlar oynar komşuların agaçlarından meyveler toplar krallar gibi yaşar giderdik helede akşam olup televizyon açıldımı deymeyin keyfimize o zamanlar trt tek kanal evlerde televizyon yok konu komşu olan evlere dagılır tam bir aile saadeti yaşardık büyüklerimiz kendi aralarında konuşurlar sohbet ederler bizde oyuna devam ederdik arada bir dizilere göz gezdirirdik ama salı günleri bizim iple çektigimiz günlerdi çünki türk sineması salı günleriydi işte adile teyzeyi münir babayı altın çocuk göksel abiyi kartal tibet dayıyı aşkların unutulmaz aktörü ayhan abiyi ve ismini saymaya sayfaların yetmeyecegi nice sanatçılarımızı seyretme fırsatı bulurduk ve onları örnek alarak hayata hazırlanıyorduk annelerimiz iki gözü iki çeşme ellerinde mendilleri flimi seyretmez yaşarlardı o zamanlar esas oglan diye bir tabir vardı esas oglan ailemizden biri gibiydi ne yaparsa yapsın herzaman haklı oydu ve bir idoldu sandıklı lambalı radyomuzuda çok severdik dedelerimiz amca ve dayılarımız toplanırlardı başına ajans dinlerlerdi ajans saatlerinde bizi evden çıkarırlardı gürültü yapıyoruz diye bizde ajanslardan sonra arkası yarın hikayeleri dinlerdik ve ertesi günün gelmesini beklerdik müzik günlerinde de hamiyet abla müzeyyen abla safiye abla ve daha nice sanatçılarımızla olurduk helede hamiyet abla billur gibi sesiyle heryer karanlık diye başladımı makbere offfffffff offfffffffffff gelde iç çekme şimdi yine efkar bastı garip gönlümü diye başlardı müzeyyen ablamız ve bizi alır başka diyarlara götürürdü daha fazla gitmeyim yoksa ben yine eski günlerimizin özlemiyle tutuşacagım bu vesileyle kaybettigimiz tüm sanatçı ve bizi korumayı görev bilen şehitlerimize cümlemizin geçmişine allahtan rahmet diliyorum mekanları cennet olsun
ve çok sevdigim bir dizeyle bitirmek istiyorum
bir çok giden memnunki yerinden
çok seneler geçti çok seneler geçti
dönen yok seferinden
SUSKUN YÜREK
ARİF KAYA
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
