ıslanan sokakları kurutma cabasımıdır
rusgarların durmadan esmeye calısması
yoksa bir yalnızlıgın silinme gayretimidir.
geride bırakılan olmanın dayanılmaz agırlıgı

aşkının siddetinden korkup
telefonumu kapadıgım dogru
ararsın diye
konusamam diye icime gömüp sesimi
karsında urkekce sususlarım
yoklugunun her yeni gununde bos sokaklara bakıp
gelmeyen trenlerin sesini
ruzgar seslerine benzetme cabalarım

bazen inanırsın ya kendi yalanlarına
daha dogrusu inanmak işine gelir
boş bir odaya kapanıp aglayacagını dusunme gerceginin karsısında
senin inanmaya razı oldugun
yalanlarım
benim bir turlu nefes veremedigim
sevgi dolu mısralarım
görüşücez diye bir turlu yere göge sıgdıramadıgım
belkide ölesiye korktugum
gözlerinin hüzün dolu bakısları...
aşkının ötesinde bir köy bulamadım sana
aşkından büyük bir sevda
ne sözlerim yetiyor nede düşünebiliyorum
senin yıktıgın tabuların
beni, yerine koydugun tanrının
diledigin afların
bir bu kadar daha üstüme koydugun
sorumluluklarım

küçük bir kız cocugu gibi telaşlısın simdi
ilk kez görünecekmiş gibi sevdigi adama
ilk kez kırmızı cantasını takıp koluna
kırmızı ojeleri tırnaklarında
içi icine sıgmamış
sıgmadıkca telasa kapılmıs
bir bakısın kıvılcımıyla alev almış
butun bunların hayal oldugunun farkına bile varamamıs
kucuk karanfil kokulu bir kız cocugu...

kucuk bir kız cocugu gibi tuhafsın simdi
aklında sevdigin adamın geniş zamanları
ilk öpüşlerinin kokusu
teninin yangınları
bu bir turlu türkceye cevrilemeyen karın agrıları
bu aşkın e hali
de ve den hali
bu gecmiş zamanın bir turlu gecmeyecekmis gibi duran halleri
urkek masumlugun
saf bir beyazın icindeki
aklımdaki yankıları...

kucuk bir kıs cocugu gibi korkuyorsun simdi
dönüp durup yatagında uyuyamayısın
bu bir hasretin biterken,
belkide hasretken daha iyiydi kaygısı
yüzünde düşledigin nefesim
dokunuslarım kadar gercek bir dunyanın
hayalindeki cennetin ötesinde olma ihtimallerim
zamana bıraktıgın umutlarının hasat mevsimi
üstüne koyamadıklarının itirafı
yüzünün kızarmalarının hafifletici sebepleri
ve ben sevgilim
sevgilim derken sesinin titredigi
ses veremesemde mısralarıma
en az senin kadar
kücük bir cocugum,
korkup karanlıktan
basını yorganın altına gömen
gözlerini kapatıp
senin yüzünü
yüzüme süren...