ıslak topraklarda söylenen bir tükeniş türküsü bu çalınan.
bu yolda vardıgın terk-i diyardır.aslında bir kurtuluş molası...
unutma!yolculukta önemli olan ’’öz’’ü bulmak ve bu yolculkta
her türlü insanın özünü o doğum anı ruhii mucizesini unutturan
her şeyi bırakmaktır bir kenara.
yanına sadece aslında sana verilen ama bu dünya hırsları
tarafından unutturulan tanrının sana en başından beri işaret ettiği
uğruna öteki diyarlarda isyanıların çıktığı,sana daha ana rahmine
koyulurken üflenen RUHdur tek taşıyacağın bu yolculukta.
aslında kimsen yok senin.aldanma bu dünya malına,lüksüne,gücüne
şu etrafında olan her şey birer yalan!!
aslında gözlerinle gördüğün her şey birer akıl yanıltmacası...
sen sanıyomuusn ki göz görsede gönül katlanır?katlanmaz ama unutturulur..
evet aslında inandığın ugruna varını yogunu harcadıgın her şey birer yalan!!



ıslak topraklarda söylenen bir tükeniş türküsü bu.sonun olmadıgı.
aslında bir kurtulus molası bu yolda vardıgın terk-i diyar.
sen başka yerlerde arama soruların yanıtını aslında önünde yanı basında hepsi
ama bakmayı bilene..
insan neden daha fazlasını ister neden ?neden azıyla yetinmeyip daha fazla güç ister?
bitmek bilmeyen bir kosusturunun içinde herkes.hep bir yerlere geç kalınmakta
hep bir yerlerde yanış yapılmakta neden durmaz insanoglu bu kargasa ortamında bilirmisin sen?
çünkü durursa göreceklerınden korkak...
aslından cabaladgı herşeyin bir ’’hiç’’oldgunun farkına varır.
aslından bu koskoca diye tabir edilen ama aslından bir kum tanesi kadar küçük olan dünyada
tek başına oldugunu görür sadece o ve asıl olan..
bu yolculuga çıkan az sayıda insan ve az sayıda geri dönen vardır
ve aynen bu dünyada yolculuga cıkmam ıstemeyn cok sayıda insan ve cok sayıda kendı hapislerinde
mahkum kalan ...
şimdi söyle bakalım sen hangisisin?cesaretin var mı ilerlemeye?