ıslak sevdalılar üzerine..

• 12 Aralık 2007 Çarşamba 00:00:00

geceydi..ama saat pek ılerlememısti...cok uzun zamandan sonra ılk defa bulusmuslardı..uzaktan gormuslerdı kı bırbırlerını yagmur basladı..agır adımlarla yuruduler..yaklastılar..mesafeyi korudular ve durdurlar..zamanla yasadıkları bircok seyı aldı onlardan ve yerıne bır mesafe verdı cunku..ikisinin de hoslanmadıgı ama artık korumaya mecbur oldukları..birbirilerine baktılar ve sustular bir süre..yagmur hızlandı ama onlar ölece bekledıler o sokakta.. zaman durgundu, ıssızdı sımdı..kız kafasını kaldıramadı..korktu gozlerıne bakmaya..cocuk onun yuzunu tuttu ve kaldırdı..gözlerine baktı..ne de güzellerdi..daha once farketmemıstı..gitme dedi..madem geldın gıtme hıc..sevıorum senı ıste dedı.. gunah cıkartmak kolay deıl belkı ama engel olamıorum yapamıorum dedı..gök gürledi..kız icindeki fırtınaların sesinden duymadı bile, belkide.. sankı o kalmak ıstemıyormuydu..sustu sadece sustu sustu.. sonunda yapamam dedi..yapamam.. aglıyordu sımdı...gözyasları yagmura karıstı ordan da topraga..cocukda aglamaya baslamıstı..gözyasları bırbırlerininkine karıstı..ordan yagmura ordan da topraga..ıkısıde bılıyordu herseyi..ama bı umuttu yasattıkları ıclerinde..acabalarla dolu bır umut.. ama yapamadı kız..zaman telafı edemezdı artık hıc bıseyı..cocukda edemezdı..yaraları öle derındı kı ıkısınınde..bırbırılerını delı gıbı ıstıyorlardı..ama ama.. ama vardı her cumlelerınde ik cümleleri gecersiz kılan..yıkılmıstı hersey artık..kız ellerını tuttu cocugun son kez baktı gözlerine.. cocuk seni sevıorum kal nolur dedı..yalvardı ona..kız baktı sadece yaslı gozlerle .. oysakı o da haykırmak ıstıordu delıcesıne..zor olmustu kabul etmesı.. inkar da etmişti cogu zaman ama sımdı bende sevıorum kımseyı sevmedıgım gıbı demek ıstıordu ..asıgım ısıgımsın demek ıstıordu.. olmadı cumlelerı bogazına takıldı ve orada kaldı..son kez süzdü onu..anlamıstı cocuk bılıordu..aslında en basından beri biliordu..hatalıydı affı yoktu ama pısmandı da...söyleyemedı..sadece o da ona doymak ıcın son kez uzun uzun baktı..kız sessizligi bozdu..zaman uzadıkca acısı da artıyordu.. hayat sana keskelerınden kurtulma sansı verir umarım,hoscakal dedi..arkasını dondu.. ağır ağır attığı her adım dusen bir yagmur damlasının buluttan sonsuz ayrılısı gibiydi..aglayarak gectı ıssız sokaktan..cocuksa arkasından öylece bakakaldı..gözden kaybolana kadar izledi onu..agladı..gökgürledi..kımse bılmedı onların bu gızlı bulusmasını..kımse bılmedı onların buyuk ozlemını ve kımse bılmedı onların bırbırlerıne doyamadan bıtırdıklerı bu buyuk askı..onlardan, ıssız sokaktan ve yagmurdan baska..onlar ıcın aglayan bulutlardan baska...