masumiyet

• 5 Aralık 2007 Çarşamba 00:00:00

küçük bir köyde 10 ekim 1987 sabahı küçük bir kız çocugu dünyaya gelidi. öyle güzel öyle masum bakıyorduki hayata daha yeni oluşmuş o minicik kalbi herşeyin güzel olucagını söylüyordu.oysa bir bilseydi herşey o kadar saf ve masum degildi büyüdükce anlıyacaktı bunu.ilk yılları hep ilgi ve şefkat dolu geçecekti belki ama sonraları onun istediği gibimi olacaktı asla olmayacaktı. oda tanışacaktı insanların acımasız yüzüyle. öylede oldu oda tanıştı insanların acımasızlıklarıyla.küçük tü daha liseyi yeni bitirmiş ilk çalışma deneyimini yaşıyordu hayatı hala annesinin kendisini büyüttğü o toz pembe bulutlardan ibaret sanıp herkese güveniyordu.yeni arkadaşlar ediniyor onlarla herşeyini paylaşoyordu dereken aklında hiç olmayan bir şey geldi başına birisi gönlünün kapılarını aralamaya çalışıyordu önceleri direndi bilmediği duygulara kapılmaktan korktu ama başaramadı inanandı.en yakın arkadaşına herşeyini anlattı ozaman yanlış yaptıgını bilmiyordu o hala bulutları içindeydi bir zaman sonra herşey ters gitmeye başladı kız anlamadı ne oldugunu hala aynı saflıkla düzelir diye bekledi arkadaşına sonsuz güveniyordu
ama bu güvenin boşuna oldugunu anladı.arkadaşının davranışları degişmişti eskisi gibi onunla konşmuyor uzak duruyordu sebebini sordu ve yıkıldı bir anda herşey bitmişti artık etrafında onu saran pembe bulutlar degil kara bulutlar vardı.arkadaşı güvendiği insanal nişan hazırlıgındaymış bunu ona söyleyememişler birbirlerini seviyorlarmış.işte on herşey bitmişti yıllar önce o minicik kalbin söyledigi masum sözler yerni karamsarlıga bırakmıştı. çok uzun süre kendine gelememiş insanlardan uzak durmuş ailesine sitemlerde bulunmuştu kendisini neden bulutlar içinde masumca yetiştirdiler diye.olan olmuştu artık onlar evleniyorlardı şimdi ne yapmalıydı bunu bir türlü bilemiyor bilemedikcede çöküyordu intikammı almalıydı mutllulukm udilemeliydi ne yapmalıydı .o kendine yakışanı yaptı o masumlugun usaflıgını sürdürdü ve onlara mutluluk dileyip çekildi hayatlarından.ama onda din izler kalarak çekildi bir daha kimseye güvenemedi kimseyi sevemedi hep yalnız kalmayı tercih etti işte küçük köyde dogan masum bebegimizin hikayesini içleri kötü olan insanalr kendi sonlarına benzetti