9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1947
Okunma
Neriman bahçe komşumuzun kızıydı, görüşmeyeli yıllar oldu ama onunla yaşadıklarımız
ilk günki gibi taze, özlem dolu kalbimde.....
Babası ayakkabı imalatçısı annesi,dünya tatlısı fedakar bir kadın.......
Üçüncü çocuğuna hamileyken öyle çok aşerdi ki;kavrulmuş kahve çekirdeklerini büyük bir zevkle yiyişi hala gözlerimin önünde....
Yazdan yaza gelirlerdi şehirdeki evlerinden,kışın pek fazla görüşemezdik,yollar çamur gidip gelmek zor olurdu.
Sıcak bir yaz gecesi büyük bir gürültüyle uyandım,savaşmı çıkmıştı,depremmi oluyordu yoksa...
Kadın, erkek sesleri bağrışmalar.......
Aşığıyla yakalanmıştı Nerimanın babası..........
İki can dost arkadaş sarıldık birbirimize gözlerimiz yaşlı korku içinde
Okumayı öğrenmeden ihanetin acısını paylaşmış ,aldatmanın aldanmanın ne olduğunu
öğrenmiştik........
Şükriye Atalay