Zamanın gölgesinde kalan ve hayatın acımasızlığında boğuşan o özgür ve deli dolu DEVRİM bir gün gelecekti ki nerden bilsin; günahlarıyla boğuşacağını?
Serseri kalıplar içine sığınımş ;belki hayatta kimilerine göre nadir yaptığı doğrularla eleştirilen;ama aslında sen ne düşünüyosun diye sorulmayan o çocuğa ne oldu acaba?
Gel gitlerle geçen bi aşk hayatı ve sonunda sertleşmiş bir kaya misali kalbi ona ne kadar acı verdiğini akan ve yağmura sürüklenip giden gözyaşlarından anlayacaksınız.
Çok uzaklarda yaşayan tek bağlandığı kız olan ona hiç bir zaman inanmadı.Oysaki o onu gerçekten çok sevmiş ve delisiyede bağlanmıştı.Ona ’Bizim kaderimiz sana bağlı..’ diyerek, bütün günahı DEVRİM’in üzerine yüklemişti.

Değer miydi acaba bütün bu serzenişler,mücadeleler ve verilen değerler?

Tek kelimeyle:’’BİLMİYORUM’ diye verilen bir cevap...

Çok ilginç gelen bu hikaye aslında herkezin yaşadığı sıradan bir olaylar ziniciri...

Ama; farklı olan yanı işlenen günahların bedeli....

Uzaklara gitme isteği;yani kaçmakve kendinden kaçmak...

DEVRİM’in tek hayali buydu...

Yıllar boyu mücadele etmiş ve kaybetmiş;daha sonra kişilik düzeltmiş ve her şeyi yoluna koymuş delikanlı sadece tek bişeyi içinde halledememiştir.
O da:’VİCDANIN SESİ’’

Rüzgarın azizliğinde sürüklenip giden gerilla bir gün sert bir kayaya çarpınca durulcağını nerden bilebilir misali DEVRİM de o tragedya’yı yaşıyordu.

Önünde hem uzun hem de kısa bir hayat vardı.İyi değerlendirip değerlendirmemek onun elinde...Ya hayata küsecek yada sımsıkı bağlanacaktı.Bir gün o günlerde dünyada olan ezilmişliği,sevgisizliği ve bundan çok kötü etkilenen DEVRİM’in durumlarını yazsınlar ve göstersinler.

Kendisi yazmak isterdi o günlerde...Ama miras bırakmak istedi gerisindeki bıraktıklarına...

SON SÖZ’Ü::

’SENİ ÇOK SEVİYORUM BEN; DEVRİM’’


Atilla ARKAN