Onyedi Yaşında Ki-Kasırga

• 26 Kasım 2007 Pazartesi 00:00:00

kapılar kapanırsa/ gider yalnızlıkta...

daha onyedi yaşındaydı...bıyıkları yeni terliyordu; gençti ve cesaretliydi... 2 kardeşiyle yazları ailesine yardım ediyordu. babası çiftçiydi, hasat zamanı gelmişti,ekinleri kaldıracaklardı...
-babası bugün" sen gelme"dedi...hastasın,iyileşmen lazım..evde otur,dinlen-güç topla...
-o "hayır" dese de, eskiden son sözleri babalar söylerdi...

korkmaz ailesi yola koyuldu; sarı başaklar rüzgarla öyle dans ediyordu ki-onları tırpanlamak hiç hoş olmayacaktı; bugün garip bir gündü... sanki doğa imalı birşeyleri anlatmak istiyordu... (bizler sıradan insanlardık,anlamazdık ki...) rüzgar şiiddetini arttımaya başladı,artık ayakta durulamayacak hale gelmişti/ baba her zamanki gibi ailesini korumaya çalışıyordu...sıradan rüzgar, kasırgaya çevirmişti/ buralarda en son kasırga çok eskilerde gelmişti... çocuk evinde oturuyordu. içinde garip bir duygu onu kötü habere hazırlıyordu... gün geceye varınca, haberde çocuğun yüreğine oturmuştu! ailesini kaybetmişti... daha onyedi yaşındaydı/cesaretliydi ama artık o çok sevdiği ailesi yoktu...

ve o çocuk yürekli adam şimdilerde 25 yaşında... her yaz evinin kapısını kilitleyip; o kasırgayı bekleyecek kadar da adam... kimseler bilmese de/ onun yüreğindeki sevgisi,cesaretine vuruyordu...


bitmeliydi...bitti...