kafayı yemiş.

• 2 Kasım 2007 Cuma 00:00:00

okuldan biraz erken çıktım..erken gitme kararını az önce vermiştim böylece kararımı pekiştirmek için hızlandım..okuldaki birkaç kişiye selam verdikten sonra bahçeye yöneldim..yağmur çiseliyordu her yer kurşuniydi ...içimi huzur kaplamıştı..birden eve gitme isteği içimi kapladı , koşturmaya başladım....aklımda birşey vardı ...annemi mi arayacaktım yoksa kredi kartı taksidini mi ödeyecektim ....hayır....yola devam ettim karşıdan heykel suratlı , çok zayıf,uzun boylu ve kare ceketli bir adam çıkıverdi adeta sekiyordu yürümüyordu , selam verdi, dişleri parlıyordu birşeyler mırıldandığını duydum ama anlamadım, ezber konuştum naber yakup ,nasıl gidiyor --hiç bir şekilde tatmin edemeyecek olduğunu düşünmekten alamadım kendimi--- sağolasın abi iyi gördüm seni ...başımı salladım devam edecektim ki ağzımdan aniden eee bugün iyi gördüm seni neye borçlusun çıktı..eyvah sohbet uzayacak diye korktum.ve şehrin gürültüsüne de çoktan karışmıştı çocukların arsız bağırışları ...kaçmak için rahatsızlığımı ve memnuniyetsizliğimi açıkça gösterecektim ki ,
_ çok şükür diyerek mırıldandı
_ hııı
_bizim bir akraba vardı da
kafa salladım....sabırsız.
_ iyileşti
_ neyi vardı ki
_ kafayı yemişti, şimdi düzeldi
bir kahkaha patladı aramızda..
_ nerde şimdi dedim
_evde........
tebessüm ettim...
_ tahtası eksikler pek düzelmez ama....
güldü....
yağmur hızlanmıştı , kredi kartı taksidini ödemem gerektğini düşünürek ayrıldım...