Aşk bu kez kazandı

• 18 Ekim 2007 Perşembe 00:00:00

Aşk bu kez kazandı
Günlük her zaman ki gezmelerimizden birini yapacak zannediyordum.Her zaman yaptığımız gibi çarşının yolunu tutmuştuk.Çarşı içinde birkaç tur attıktan sonra arkadaşım hastaneye gidelim demeye başladı.İşte şimdi yandık demeye başladım.Fatih arkadaşım Dursun Ali ne olur gidelim diye devamlı beni lafa sokuyordu.Gidelim gitmesinede hastanede ne yapacağız.
Ağzından o beklediğim,tahmin ettiğim şeyi söylemesinden açıkca çekindim.Eğer o beklediğim şey ise yandık.Çünkü fatih hayatta konuşamazdı.Bir elbise alacak olsa fiyatını bana sorduracak kadar çekingen biriydi.Sonunda tahmin ettiğim şeyi açıklıyordu.
Dursun ali dostum ben aşık oldum diyordu.Demesiyle benim yapma fatih demem bir oldu.Ne kadar da yapma desek o aşk şerbetinden Fatih de tatmıştı artık.Onunla nasıl tanıştığını anlatmaya başladı.Bir gün Hastaneye muayene olmaya gittiğini ve bakışmaya başladıklarını,muayenenin 2 ve 3 cü gününde devam ettiğinden bahsetti. Belliki fatih de o kızdan oldukça etkilenmişti.yapacak başka bir şey yoktu. O bakıştığı kıza açılması gerektiğini söyledim.
O gün hastaneye fatihle gitmedim.Kendi işini kendin halletmesini beni bu tür işlere karıştırmaması gerektiğini söyledim.Neyse o gün bensiz hastaneye gitti.Fatih o gün kıza aşkını itiraf edecekdi.Akşam olmuştu artık.Mahallede dört gözle onu arıyordum.Yanında gitmemiştim ama ne yaptığınıda merak etmiyorda değildim.Akşam 19 civarlarında yanıma geldi.
Hemen atladım;
Hadi! Hadi! Anlat hemen ne yaptın.Kızla konuşabildin mi? Diye.
Elbette beklediğim cevap bu olmamalıydı.Hayır, konuşamadım.Bir türlü konuşmaya cesaretim olmadı cevabını alıyordum.Günler birbirini kovalıyordu.Arkadaşımı her gün düşünceli görmekten bende üzülüyordum.Yine bir gün gezmeye çıkmıştık.
Hadi! Gidiyoruz fatih,hastaneye gidiyoruz dedim.Beni de yanında bulmasıyla birden cesaretlenmişti.Bu kez o aşık olduğum kızla konuşacağım diyordu.Çiçekciden kırmızı gül destesi almıştık.Hastaneye gidiyorduk artık.Tam öğle arası bitmek üzereyken hastaneye adımımızı atmıtık.
Merdivenlerden çıkıyorduk.Karşımıza hoşlandığı kız çıkmıştı.Bakışa bakışa ayrıldılar.Fatih heyecandan gülleri kıza vermeyi akıl edememişti.Ama mutlaka vermeliydi.Aşık olduğu kız hemşireydi.Hastanede hasta dosyalarını alıyordu.O zaman kapıdan çıkıyor ve fatih görüyordu.Görmesine görüyor fakat ,bir türlü gülleri veremiyordu.2 saat kadar beklemiştik.Artık ben sıkılmaya başlamıştım.Yeter artık demeye başladım.Fatih in ellerinden gülleri aldım.
Hastalar dosyalarını vermek için sıra bekliyordu.Ellerimde güller bende hastaların arkasında sıraya girmiştim.Etrafımdaki hastalar hep olgun,yaşlı insanlardı.Bir yandan işlerine bakarken bir yandan bana gülüyorlardı.Elbette onlarda görmüş,geçirmiş insanlardı.
Sonunda hemşire dışarı çıktı. Nihayet sıra bana gelmişti.Gülleri hemşireye uzattım ve;
Bu gülleri az önce merdivende bakıştığınız fatih bey gönderdi dedim.Fatih bey nerede diye sordu.Bir dk hemen geliyor dedim.Fatih i arıyordum.Cevap yoktu.Cep telefonunu kapatmıştı.Gülleri verdiğimi görmüştü halbukisi.Hemşireye birazdan geleceğini söyledim ve oradan uzaklaştım.Gülleri kabul etmesinden teklifininde kabul gördüğünü biliyordum.Fatih kantine kaçmıştı.Kantinde yakaladım.Neden böyle yaptığını beni rezil ettiğini söylüyordum.Cesaret edemediğinden bahsediyordu.Mektup yazalım demeye başladı.Yazalım hadi dedim.Arkadaşlık ölmedi ya bir iyilik daha yapalım.Fakat bu mektup işine ben karışmam,sen halledeceksin dedim. Fatih in çekingen biri olacağını tahmin edecek olacak ki kız kantine indi,elinde güller hala duruyordu.Gülleri kokluyordu.Fatih yine cesaret edemedi.Kızın yanına bir türlü gidemedi.Kız 15 dk kadar kantinde oturdu ve kalkıyordu.
Fatih e mektubu vermesini söyledim.O istediğim cesareti bir türlü toplayamıyordu.Saat 16,30 u gösteriyordu artık.Benim gitmem gerekiyordu.Fatihe sen ne yaparsan yap,ama bu mektubu mutlaka kıza ver dedim.O gün 18 e kadar hastanede durmuşken yine mektubu veremeden evine dönmüştü.
Arkadaşıma ne kadar da kızsam o benim en iyi dostumdu.Mutlaka ona yardım etmeliydim.Yine bir gün ben hastaneye gittim.Hastaneye gittiğimden arkadaşımın haberi yok elbette.Hemşire arkadaşla konuşmam gerektiğini söyledim.Müsait bir zamanda sizi kantinde bekliyorum,gelirseniz beni mutlu edersiniz diyerek oradan uzaklaştım.Hemşire 30 dk ya kalmadı kantine gelmişti.Fatih in ona ne kadar aşık olduğundan bahsediyordum.O neden gelmedi dedi.Hak verirseniz ki,kimi insan o kadar çekingen olur ki ağzından bir tek kelime çıkmaz,Kendini ne kadar zorlarsa zorlasın, hele mi hele karşısında bir de sevdiği insan varsa konuşamaz.Size o kadar aşık ki, seviyor ki bunu anlatmam imkansız.
Fatihle konuşacağını,onu buraya çağırabileceğimi söylemişti.Sonunda beklide bir aşkın tuğlaları örülecekti.Fatihi aradım.Fatih zaten aşkını görmek için can atıyordu.15 dk da yanımızda olmuştu.Sonunda fatih ve hemşire yan yana aynı masada oturuyorlardı.Bir kaç dk konuşmadan sonra o çekingen fatih gitmişti.Bülbül olup çıkmıştı.Günler birbirini kovalıyor.Her gün bir yerlerde buluşmaya başlamışlardı.
Bir yıl kadar konuştuktan sonra evlendiler.2 tane çocukları var.Evleneli 15 yıl oldu.Mutlu bir yuvaları vardı artık.