birine farklı hissettirmek

• 1 Ekim 2007 Pazartesi 00:00:00

(bu olayın yaşanmış olduğu söyleniyor sıradışı değil ama birşeyler katabilir insana diye düşündüm ve paylaşmak istedim sevgiyle kalın.)

Okulun ilk gününde 5. sınıfın önünde dururken, öğretmen çocuklara bir yalan
söyledi.
Çoğu öğretmen gibi, öğrencilerine baktı ve hepsini aynı derecede sevdiğini
söyledi. Ancak bu imkânsızdı, çünkü ön sırada oturduğu yerde bir yana
kaykılmış ismi Mustafa Yılmaz olan bir erkek çocuk vardı. Bayan Mediha bir
yıl önce Mustafa yı izlemişti ve diğer çocuklarla iyi oynamadığını,
elbiselerinin kirli olduğunu ve sürekli olarak kirli dolaştığını
gözlemişti. İlave olarak Mustafa tatsız olabiliyordu. Bu öyle bir noktaya
geldi ki, Bayan Mediha onun kâğıtlarını büyük bir kırmızı kalemle
işaretlemekten, kalın çarpılar (x ) yapmaktan ve kâğıdın üstüne büyük? F?
(en düşük derece) koymaktan zevk alır oldu.
Bayan Mediha’nın okulunda, her çocuğun geçmiş kayıtlarını incelemesi
gerekiyordu ve Mustafa nın kayıtlarını en sona bıraktı. Ancak, onun
hayatını gözden geçirdiğinde, bir sürpriz ile karşılaştı.

Mustafa’nın birinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:
Mustafa gülmeye hazır parlak bir çocuk. Ödevlerini derli toplu ve temiz
yapıyor ve çok terbiyeli. Onun etrafta olması çok eğlenceli?

İkinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:
Mustafa mükemmel bir öğrenci, sınıf arkadaşları tarafından çok seviliyor,
ama annesinin ölümcül bir hastalığı olduğu için sıkıntı içinde ve evdeki
yaşamı mücadele içinde geçiyor.?

Üçüncü sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:
Mustafa nın annesinin ölümü onun için çok zor oldu. Mustafa elinden gelenin
en iyisini yapmaya çalışıyor, ama babası ona ilgi göstermiyor ve eğer bazı
adımlar atılmazsa evde ki yaşamı yakında onu etkileyecek.

Mustafa nın dördüncü sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:
Mustafa içine kapanık ve okulda derslere çok fazla ilgi göstermiyor. Çok
fazla arkadaşı yok ve bazen sınıfta uyuyor. Bunları okuyunca, Bayan Mediha
problemi kavradı ve kendinden utandı.
Öğrencileri ona güzel kurdelelerle ve parlak kâğıtlara sarılmış
hediyeleri getirdiğinde bile çok kötü hissediyordu. Mustafa’nın hediyesini
alıncaya kadar bu böyle devam etti.
Mustafa’nın hediyesi bir marketten aldığı kalın, kahverengi ambalaj kâğıdı
ile beceriksizce sarılmıştı. Bayan Mediha onu diğer hediyelerin ortasında
açmaktan acı duydu.
Bayan Mediha pakette taşlarından bazıları düşmüş yapma elmas taşlı bir
bilezik ve çeyreği dolu olan bir parfüm şişesini çıkarınca çocuklardan
bazıları gülmeye başladı. Ama o bileziğin ne kadar güzel olduğunu
haykırdığında çocukların gülmesi kesildi. Bileziği taktı ve parfümü
bileklerine sürdü. Mustafa, o gün okuldan sonra öğretmenine şunu söylemek
için kaldı.

Öğretmenim bugün aynı annem gibi kokuyordunuz.
Çocuklar gittikten sonra, Bayan Mediha en az bir saat ağladı. O günden
sonra, okuma, yazma ve aritmetik öğretmeyi bıraktı. Bunun yerine, çocuklar
eğitmeye başladı. Bayan Mediha, Mustafa ya özel ilgi gösterdi. Onunla
çalışırken, zihni canlanmaya başlıyor görünüyordu.
Onu daha fazla teşvik ettikçe, daha hızlı karşılık veriyordu. Yılın sonuna
kadar Mustafa sınıftaki en zeki çocuklardan biri oldu ve tüm çocukları aynı
derecede sevdiğini söylemesine rağmen, Mustafa onun gözdelerinden biri idi.

Bir sene sonra, Bayan Mediha kapısının altında Mustafa dan bir not buldu,
ona hala tüm yaşamında sahip olduğu en iyi öğretmen olduğunu söylüyordu.

Altı yıl sonra Mustafa dan bir not daha aldı. Liseyi bitirdiğini, sınıfında
üçüncü olduğunu ve onun hala hayatındaki en iyi öğretmen olduğunu yazmıştı.

Bundan dört yıl sonra, bazı zamanlar zor geçmesine rağmen okulda kaldığını,
sebatla çalışmaya devam ettiğini ve yakında kolejden en yüksek derece ile
mezun olacağını yazan başka bir mektup aldı.
Yine Bayan Mediha’nın tüm yaşamındaki en iyi ve en favori öğretmen olduğunu
yazmıştı.

Sonra dört yıl daha geçti ve başka bir mektup geldi. Bu kez fakülte
diplomasını aldıktan sonra, biraz daha ilerlemeye karar verdiğini
açıklıyordu. Mektup onun hala karşılaştığı en iyi ve en favori öğretmen
olduğunu açıklıyordu. Ama şimdi ismi biraz daha uzundu.
Mektup söyle imzalanmıştı, Prof.Dr. Mustafa Yılmaz ( Tıp Doktoru)

Öykü burada bitmiyor. Görüyorsunuz, ortaya çıkan başka bir mektup
var.Mustafa bir kızla tanıştığını ve onunla evleneceğini söylüyordu.
Babasının birkaç hafta önce vefat ettiğini açıklıyordu ve evlenme töreninde
Bayan Mediha’nın damadın annesine ayrılan yere oturup oturamayacağını
soruyordu.
Şüphesiz Bayan Mediha bunu kabul etti. Ve tahmin edin ne oldu?
Taşları düşmüş olan o bileziği takti. Dahası, Mustafa nın annesinin
süründüğü parfümden sürdü. Birbirlerini kucakladılar ve Dr. Mustafa, Bayan
Mediha’nın kulağına şöyle fısıldadı,

Bana inandığınız için teşekkür ederim, öğretmenim. Bana önemli olduğumu
hissettirdiğiniz ve bir fark meydana getirebileceğimi gösterdiğiniz için
çok teşekkür ederim".

Bayan Mediha, gözlerinde yaslarla fısıldadı, söyle dedi, Mustafa, yanlış
şeylere sahiptim. Bir fark meydana getirebileceğimi bana öğreten sensin.
Seninle tanışıncaya dek, nasıl öğreteceğimi bilmiyordum".

not:Birinin Hayatında Bir Fark Oluşturmaya Çalışın.