"ŞAİR SEVDİĞİM" diye başlamıştı mektubuna.Öylesine akıcı,öylesine
övgü dolu bir mektup yazmıştıki,adeta bir çırpıda nefes dahi almadan
okuyuvermiştim son mektubunu.Böylesine güzel başlayan bir mektubun
sonunda ayrılık olabileceğini aklımın ucundan dahi geçirmemiştim.Her-
halde bugüne kadar alınan en ilginç ayrılık mektubu,benim aldığım bu
son mektup olmuştur.
Canımdan çok sevdiğim,büyük şehrin,yüksek yapılı binalarında yaşa-
yan,zengin,soylu kızı şöyle yazmıştı son mektubunu...
"ŞAİR SEVDİĞİM
Biliyormusun,sana yazarken dahi ellerim titriyor,kalbim daha bir hızlı
atmaya başlıyor.Kalbimin hızlı,hızlı atması,ellerimin titremesi seni nasıl
büyük bir aşkla sevmekte olduğumu anlatmaya yeterde artar bile.Biliyor-
musun seni dünyada hiç bir kadının sevemiyeceği kadar büyük ve terte-
miz bir aşkla seviyorum.Biliyorum sende ben aynı aşkla seviyorsun,belki-
de benden daha büyük bir aşkla...Bundan zerre kadar kuşkum yok.Önce-
likle bana yaşattığın beş yıllık doyumsuz mutluluk dolu günler için,sana
kezlerce kez teşekkür ederim.İnan seninle geçirdiğim yıllar hayatımın en
güzel,en anlamlı yıllarıydı ve ben bu beş yılı inan var olduğum sürece hiç
unutmıyacağım,zaten unutmamda mümkün değil...
Evet ŞAİR SEVGİLİM,bunu sana yazmak benim için ölümden de zor amma
yazmalıyım,kısacası yollarımız burada ayrılıyor ŞAHİN İM...Sus sakın birşey
söyliyeyim deme.Neden,niçin ayrıldığımızı ne olur sorma bana.Sadece şunu
bil ve unutma yeter,seni tüm varlığımla hala ilk günki gibi seviyorum.Seve-
ceğimden de emin olabilirsin.Sakın,sakın ha arkamdan,lanetler savurup,ağ-
lıyayımda deme.Seni yitirmek zorunda kaldığım için ağlıyacak tek kişi varsa
oda ben değilmiyim ki? Şayet kurumazsa,gözyaşlarımıda bulacaksın bu satır-
larda.Zira şu anda hüngür,hüngür ağlamaktayım...
ŞAHİN İM,ŞAİR SEVGİLİM
Şayet bu mektubumdan sonra hala beni aynı büyük aşkla sevebileceksen,
senden bir isteğim olacak.Beni birazcık olsun seviyorsan ne olur tut sözümü
ve benden ayrıldıktan sonra,sevebileceğin bir kız bul ve mümkün olan,en kı-
sa zamanda hemen evlen.Zira beni ancak böyle unutabileceğini biliyorum.Se-
nin mutlu olduğunu duymak ve bilmek beni buralarda,acılarla dolu olan dünyam-
da bir nebze olsun mutlu edecektir.Biliyormusun,evleneceğin kızı şimdiden
kıskanmaya başladım bile.Ne şanslı bir kızmış ki,senin gibi duygulu,sevecen bi-
riyle evlenecek,senin kadının olacak.Onu şimdiden kutluyorum.
Benim ne olacağımı,ne yapacağımı soracak olursan,bedenim bir başkasına
ait olsada,ruhum her zaman senin olacak ve inan seni ölünceye kadar hep se-
veceğim.Senin mutluluğun için dua edeceğim.İnan herşey bir PERİ MASALI gibi
güzeldi,saftı,temizdi ama bitmesi gerekliydi,sonunda bitirdiler işte.Sana bun-
dan sonraki yaşantında doyumsuz,bitimsiz mutluluklar diliyorum ve seni allaha
emanet ediyorum.Daha fazla yazmaya gücümün yeteceğini sanmıyorum.Herşey
için teşekkürler ŞAHİNİM...Seni ebediyece kadar sevecek olan AYTEN N..."
Elleri titreye,titreye belliki kötü bir kalemle zar,zor yazabildiği son mektu-
bunu okuduktan sonra yığılıp kalıvermiştim olduğum yere.Ondan ayrıldıktan
sonra uzun süre kendime gelemedim,kendii içkiye verdim.Teselliyi içki kadeh-
lerinde bulmaya çalıştım.Hep ayrılığı anlatan,onu sevdiğimi,unutamadığımı an-
latan acılı,karamsar,hüzün dolu şiirler yazdım.Bu yüzden adım ACILARIN ŞAİRİ
olup çıkıverdi.Gerçektende onu hiçbir zaman unutmadım,unutamadım.Bütün
yollar hep AYTEN limanına çıktı.Ona karşı sevgim hiç bitmedi,ölmedi,küllenme-
di.O her zaman yüreğimdeki SEVGİ ADASINDA konakladı,konaklayacakta.
En sonunda onu isteğini yerine getirerek şimdiki eşimle evlendim.Şimdi
eşimle sevgiye,saygıya dayalı mutlu bir evliliğim var...Var,var ama hala AYTEN İ
unutabilmiş değilim.Bazen gazetelerde onunla ilgili haberlere ve resimlere rast-
lıyorum.Benden ayrıldıktan sonra kendisi gibi,zengin soylu bir iş adamıyla evlen-
mişti.Tüm Türkiye nin gözleri onların üzerindeydi.Attıkları admı sayıyorlar,yedik-
lerini,içtiklerini,giydiklerini takip ediyorlardı.Dev gibi bir medya ordusu peşleri-
ni bırakmıyordu.Okuduklarıma,duyduklarıma göre sevgi olmayan bir evliliği zora-
ki yürütmeye çalışıyordu.
Aradan tam yirmi yıl geçmiş olmasına rağmen onu hiç aramadım,aramaya ce-
saret edemedim.Çoğu kez onunla beraber olma isteği benliğimi kemirmeye başlı-
yor ama onu aramak demek ateşe barutu kendi ellerimle atmak demek olduğunu
bildiğimden her seferinde bu düşüncemden vazgeçiyorum.
BİRGÜN DÜŞÜNCELERİMİN,SEVGİMİN,NEFSİMİN ESİRİ OLUP ONU ARIYABİLE-
CEĞİMİ İSE,ŞİMDİLİK BİLMİYORUM,BİLMİYORUM...