aşk,herkesin kolayca bulduğu birşey değildir.içinde yaşadığın hissedilen derin duygudur.onu gördüğün an
kalp atışlarının birden hızlanması ne yapacağını bilmeden baka kalman ve yüzünün kızarmasıdır aşk...
bugün ne kadar yaralı kalpler varsa onunla tanışmış ama elinde tutamadan kaydetmiştir..şimdi
tekrar gelip kendisini bulması için sabırsızlıkla ve hiç vazgeçmeksizin sonu olmayan bir
bekleyiş içindedir...neden bukadar ağlayışlar bukadar gözyaşı var?aşk sadece üzülmek içinmi yoksa? sevdiğine doyamadan
kaybetmek mi artık ondan başkasını sevemeyeceğini düşünmek içinmi?Söyleyin her aşkın sonu böyle değilmidir????her sonu geldiğinde
tek başına karanlık bir odada yanlızlığınla beraber gideni düşünürken gözlerinin dolması ve dökülen her yaş için dahada fazla
üzülmek değilmidir???şu an sokaklarda yağmura aldırmaksızın sessizce yürüyen aşk acısı yüzünden kalbi kırık tüm insanlar gibi bende biliyorum ve söylüyorumki
EVET BUDUR neden derseniz en derinini bilirim kara sevdanın çünkü bende şuan o insanların içinde sesizce yürüyorum ve onlardan
sadece birisiyim...Korkarak bekliyorum tekrar beni bulacağı günü biraz hayal ve buruk bir üzüntüyle!!!!