BIRAKTIĞIMIZ YERDE

• 4 Ağustos 2007 Cumartesi 00:00:00

18 Ağustos depreminin bir yıl öncesiydi.
Eşimle hastalık derecesinde balık tutmayı seviyorduk ki belirtmeliyim hala çok seviyoruz.
Hafta sonları ve fırsat buldukça hafta içi Tarabya sahili mekanımız olmuştu.Hangimiz en büyük kefali yakalayacak yarışıydı bizimkisi.Oltaları denize atar,karşı kıyıyı izler hayeller kurardık birlikte.Güneşin batışında ben şarkı söylerdim o dinlerdi ilgiyle.
Orada sahilde eski bir kamyonetle balık malzemeleri satan bir çift vardı.Bizden yaşlıca.Emekli.Okadar çok yolumuz düşmüştü ki tezgahlarına ......Bir süre sonra beraber balık avlar olmuştuk.Beraber şarkı söyler,beraber güler,beraber hüzünlenir.Bir yaz boyu sürdü oaraya gidip gelişlerimiz. Sonra kış.İşler güçler uğramaz olduk oralara.Telefon numaralarını da almamıştık.Niye bilmem balık dostluğuydu bizimkisi.Ama yürekten sevecen...
18 Ağustos........Acılar yaşadık derinden.Ve alıp başımızı gittik bu şehirden.Zaman unuttururya herşeyi.Üç yıl sonra döndük bu şehre yeniden.Yaz oldu.İçimiz kıpır kıpır.
Sıkıldığımız bir pazar sabahı yine.Koyulduk yola Tarabyaya balık tutmaya.Arabayı park ettik,oltaları aldık derken gözüm eski kamyoneti aradı.Ordaydı.Sevindim.Ne güzeldi görmek yeniden eski dostları.Yaptığım poğaçalardan bolca almıştım yanıma.Biliyodum bulacaktım onları yine orada.Yürüdük kamyonetin yanına büyük bir heyecanla.Anlatacak konuşacak çok şey vardı yıllar sonra.Evet kamyonet aynı kamyonet.Plaka aynı ama başka biri.Durakladık gözgöze geldik eşimle.İçimizden geçen aynı soru.Kim bu adam?Öğrendik.....kalakaldık bakıştık usulca.Banka oturduk bir süre,karşı kıyıyı izledik sessizce.Konuşamadım,konuşamadık.Tadı kaçmıştı o sahilin.Büyü bozulmuştu sanki.Hüzünlü bir anıyı hatırlatır olmuştu bize.Eşini depremde kaybetmişti kamyoneti O adama devretmişti gitmişti bilinmeyene adı lazım değil O teyze......................