yolda karşılaştığımızda ezan okunuyordu.
gel senide camiye götüreyim dedim bugün cuma biliyorsun daha önceki tekliflerimide reddettigi için sende benim camiye gitmedigimi bilmiyormusun dedi
biliyorum ama dedim sebebini de merak ediyorum
ne bileyim olmuyor işte,diye karşılık verdi belki çevrenin de tesiri var.
hem pantolonumun ütüsü bozulup dizleri aşınır diye endişe ediyorum dedi.
İSTEKSİZ İSTEKSİZ GÜLEREK
herhalde şaka yapıyorsun dedim.
bunun için cami terkedilir mi hiç?
ciddi söylüyorum dedi.giyimime ve özellikle YEşil;e çok düşkün oldugumu bilirsin
gerçektende öyleydi.
giydiği birbirinden güzel elbiseleri mutlaka yeşilin bir başka tonundan seçer ve her zaman ütülü tutardı.
peki dedim hayatında hiç camiye gitmedin mi?
çoçukken dedemle bir kaç kere gitmiştim diye cevap verdi.fakat artık gidebilicegimi hiç zannetmiyorum söyledikleri beni son derece şaşırtmış ve bu konuyu açtıgğıma beni pişman etmişti.daha sonra el sıkışıp ayrıldık.
onunla konuşmamızda iki ay sonra kendisini camide oldugunu söylediler.
hemen gittim bahçedeki namaz saflarının en önünde duruyordu.
ve üzerinde yine yeşiiler vardı yavaşça yanına yaklaştım ve kısık bir sesle hani,dedim.
camiye gelmeyecektin?
hiç sesini çıkartmadı,
çünkü musalla taşının üzerinde yeşil örtülğ bir tabut içinde yatıyordu