deniz..

• 8 Haziran 2007 Cuma 00:00:00

Şimdi bi denizin içindeyim
Durgun her şey
Uykuda herkes
Bi an durup baktığımda ne der diye düşündüğüm olmuyor değil…
Bedenim suyla ahenk içinde…
Suyun içindeyim
Kendimle değilim ama yalnızım
Uykuda her şey
Gün ışığı suyla oynaşırken yavaşça uyandığımı hissettim
Biraz uykulu gözlerimle başımı kaldırıp baktım
Ne olduğunu bilmediğim her şeye!
Suyla havanın birleştiği o yerde yaşamayı arzuladım..
Sonra hayaller kurmaya başladım
Dokunduğumu yaşadığımı hissettiğimi fark ettim..
Arayıp bulamadığım çok şey vardı
İsteyip elde ettiğimde…
Yorgunum bazen
Bi müzikte kafamı dinlerken buldum kendimi
Çekip aldım aniden
Sersemledim
Deliye döndüm
Ağladım
Sustum
Yaşadım her şeye rağmen!!!!
Bunlar aklımdan geçerken not aldım kıyılara köşelere
Dibe vurmaktı istediğim,
Hızla nasıl hareket ettiğimi bilmeden derinlere doğru yol almaya başladım
Gittim gittim…
Hala neden ulaşamadığım aklımda ve bi an önce ulaşmak için daha hızlı hareket etmeyi emrediyorum beynime
Beni dinleyip dinlemediğini bilmiyorum…
Hala yol almaktayım…
Canım yanıyor sanırım
Hissettiğim şeyler çok gidici
Tıpkı benim gibi akıcı hızla ulaşmakta menziline!
Kafamın içinde bi müzik var
Sözleri duyuyorum ama tekrarlayamıyorum
Gerçek olan her şey gibi buda farklı hissetmeme neden oluyor
Boğuluyorum nefessiz kalıyorum
Bunu uzun zamandır yaşadığımı bi zaman sonra hissediyorum
Sonunu görür gibiyim
Yaklaşıyorum şimdi
Saatte 1000 km yapar gibi hızla yaklaşıyorum
Aklımda suyla havanın birleştiği o ince çizgiye ulaşmak içinde bu kadar uzun ve yorucu anları yaşayıp yaşamayacağımı tartıyorum
Soluk alıp veriyorum
Tekrar alıp veriyorum ve bi daha
O kadar yakınım ki…
Aldığım soluğu verirsem toprağa çarpıp bana geri dönecek!
Bi daha ki nefes alışıma kadar olan zaman aralığını hiç anımsayamıyorum
Şimdi daha az yoruluyorum
Aslında yer çekimine karşı gelmek daha hafifleticiymiş kendine karşı gelmekten
Yukarıya doğru hareket ediyorum
Derin bi nefes alıp daha da yükseliyorum
Şimdi daha yavaş ama daha sakin hareket ediyorum
Düzenli nefes alıp veriyorum
Daha tanıdık hissettiklerim
Ruhum suskun hala
Sessizlikle dans ediyor
Ayağına bastığı anlarda bi çığlık
Sadece o kadar
Az kaldı
Uçan kuşların kanat çırpışlarını duyuyorum
Yaşamak ne denli anlamsız diye düşünüyorum bi an
Ama geçiyor sonra daha başka hissediyorum
Bi ismi yok ama farklı anlamsızlıktan
Ruhum öksürmeye başlıyor
Ardından bi hapşırık
Sessiz ama!
Kızıyorum sessiz hapşırdığı için
Beyin damarların tıkanır ölürsün diyorum
Benim beynim yok diyor
Tuhaf oluyorum
Sonra onu konuşturduğumu söylüyorum gülümsüyor sadece ve yine suskunluğu dansa kaldırıyor…
Bu sefer çok hızlı dans ediyorlar bir an önce bitirmek istermişçesine
Pişman olmuşçasına…
Müzik susuyor selamlıyorlar birbirlerini ve yalnızlık uzak diyarların bekleyenlerine gidiyor
Ruhumla beni baş başa bırakıyor!
Nefes almayı özlediğimi hissediyorum
Aslında nefes alabilmeden de yaşanır kılan şeyin ne olduğunu düşünüyorum
Yada bana nefes veren şeyin ne olduğunu …
Elimi uzatıyorum benden önce yada sonra yaşamamalı o anı elinden tutuyorum
Çok yakındayız
Yavaşlıyorum ve gözlerine bakıyorum
Şimdi diyorum
O an suyla havanın birleştiği çizgide hissediyorum kendimi
Çabuk geçiyor
Ama bi daha suyun altına girip havayla birleştiği yerden geçmek anlamsız geliyor
Ruhum gülümsememi istiyor bende boyun eğiyorum
Şimdi hava ciğerlerimi yakıyor
Ama yinede soluk alıyorum
Arkama bakıyorum terk etmediğimi hissetmek istiyorum
Güneşle oynaşan sudan çıkıyorum!!
Gözlerimden sicim gibi yaşlar akıyor
Suratım yeni uyanmış gibi anlamsız!!
Ruhum tepkisiz yanımda sürükleniyor benimle
Kısa zamanda olsa ihtiyacım vardı buna
Şimdi daha iyiyim

fatoş