"Aşk Tek Kişiliktir!"

• 18 Mayıs 2007 Cuma 00:00:00

Uzun zamandır kendimi hissetmiyorum, kendimde hissettiğim ben değilim. Bir buçuk aydan fazla oldu seninle görüşmeyeli. Sensiz; gözlerini, bakışlarını, gülüşünü görmeden; sesini duymadan, yüzüne bakmadan, ellerini tutmadan, sana sarılmadan, seninle konuşmadan ve en kötüsü de bunların bir daha olamayacağı düşüncesiyle geçirdiğim bir buçuk ay. Benim için ölümle aynı şey bu. Ama artık biliyorum, geleceksin!…

Sensiz yaşadığımı mı sanıyorsun ? Sensiz hayatımın bir anlamı yok. Sensiz hiçbir şeyin bir anlamı yok. Her şey boş, her şey değersiz. Hiçbir yüz bir şey ifade etmiyor bana. Sokaklarda yürüyen bir ölüyüm. İnsanların yüzlerine bakıyorum ama gerçek gibi gelmiyorlar bana. Sensiz varolabilen bir şey olabilir mı ki? Sabah oluyor, hava aydınlanıyor ama bu bir ilüzyon olmalı, bir aldanış olmalı. Sensiz güneş doğabilir mi hiç? Arada bir gülen insanlar görüyorum, kahkaha sesleri duyuyorum ama bunlar bir hayal olmalı. Sensiz, hayatta mutluluk diye bir şey olabilir mi? Çiçeklerin açtığını görüyorum sağda solda, ama bu da bir hayal olmalı. Sensiz çiçek açabilir mi ? Sensiz bahar gelebilir mi hiç ? En garibi de ne biliyor musun? Bazen el ele, kol kola çiftler görüyorum. Ne kadar garip! Kendilerini sevgili sanıyorlar. Nasıl bu kadar yanılabiliyorlar ? Sensiz sevgi diye bir şey olabilir mi, sensiz aşk olabilir mi bu dünyada ? Elbette ki bunların hiçbiri olamaz. Ama bir şey demiyorum onlara. Ne “bugün hava ne güzel” diyenlere, ne gülenlere, ne “bahar geldi” diyenlere, ne el ele, sanki sevgiliymiş gibi dolaşanlara… bir şey demiyorum. Bırakıyorum bütün bunların gerçek olduğunu sansınlar.

Bana “neyin var ?” diyorlar. Ne kadar komik şu insanlar değil mi ? Bana “neyin var ?” diyorlar. Benim hiçbir şeyim yok ki. Sen yoksun ki, nasıl bir şeyim olsun ? Nasıl “ben” olayım ? "Kendine iyi bak, sağlığın bozulmasın” diyorlar. Allahım! ne kadar da kör şu insanlar! Sanki sağlıklı olmam mümkünmüş gibi davranıyorlar. Onlara da bir şey demiyorum tabi merak etme! Ama “boş ver.. ayrılık da var hayatta.. üzme kendini.. unutursun.. bırak gitsin.. değmez…” diyenlere cevap veriyorum tabi. Ne mi diyorum? “Ey siz hiçbir şeyden haberi olmayan, hiçbir şey bilmeyen insanlar. Nasıl böyle konuşursunuz? Nasıl ’değmez’ dersiniz? Nasıl ’unutursun’ dersiniz?” diye kızıyorum onlara. Ama hakediyorlar, baksana şu dediklerine! Sana değmezmiş! Seni unuturmuşum! Bir de arkadaşım olduğunuzu düşünürdüm, yazık size! İnsan hiç kalbini, canını, hayatını unutur mu ? İnsan hiç hayatının tek amacını, kendisi sayesinde yaşadığı kadını unutabilir mi ? Ama onlar da kendilerince haklı. Ne bilsinler ki yaşadıklarımı, sen onların sevgilisi değildin ki. Sen benim sevgilimdin.. Hayır! Yanlış söyledim, kusuruma bakma lütfen! Benim sevgilimsin diyecektim. Sen benim canımsın, benim hayatım, güneşim, dünya güzelimsin. Onlar ne bilsinler bunu.

Bir de senin için "gitti artık", "seni sildi" diyorlar ya, işte onlara kızdığım kadar hiç kimseye kızmıyorum. Onlara hiçbir şey demiyorum, çünkü bir şey söylersem kötü olacak biliyorum. Hiçbir şey bilmiyorlar diyorum kendi kendime. “Onlar arkadaşın senin.. boş ver.. ne dediklerini bilmiyorlar” diyorum. Nasıl senin gittiğini, beni bıraktığını, sildiğini düşünebilirler ki? Böyle bir şey olabilir mi ? Canı, kalbi, hayatı insanı terk eder mi hiç? Ancak ölümde olur bu. Ama ben ölü gibiyim desem de yaşıyorum bak! Ölmedim! Yoksun ya bir buçuk aydır, sadece bundan kendimi ölü gibi hissediyorum. Hani güneş doğmuyor ya artık! Sevgi yok ya artık! Hiçbir şey yetişmiyor ya artık toprakta!.. Bu yüzden ben de öldüm diyorum. Ama buradayım bak! Sadece senin geleceğin günü bekliyorum. Geleceksin ya bana bir gün. Ama ne zaman geleceğini söylemedin. Son ayrıldığımızda “beni bir daha rahatsız etme” dedin sadece. Herhalde unuttun geleceğin günü söylemeyi! Ama bak sana da kızacağım neredeyse. Yok! Hayır! Böyle bir şey mümkün değil tabi canım ama ben de neredeyse dedim zaten. En son dün aradım seni yine açmadın telefonunu. Mesajlarıma da cevap vermiyorsun. Elbette anladım seni, düşündüğün bir şey var, belki bir sürpriz yapmak istiyorsun bana! Ama bu kadar da merakta bırakma beni. Hem bak arkadaşlarım bile senin sonsuza kadar gittiğini sanıyorlar. Yok! Merak etme ben öyle sanmıyorum tabi ki, dedim ya bana sürpriz yapmak istediğini biliyorum. Sadece artık söyle geleceğin günü, daha fazla uzatma sürprizi diyorum…

1 ay sonra

“Canım bugün nasılsın? Her geçen gün daha çok özlüyorum seni. Ama yapma artık! Bak çok kötüyüm artık, hiçbir şey istemiyorum, bir şey yiyemiyorum, hiçbir şey yapamıyorum. Bak ilk kez bunları söylüyorum sana. Üzüleceğini bildiğim için söylememiştim daha önce ama dayanamadım daha fazla. Üzülme ama n’olur! Sen gelince tekrar iyi olacağım, geçici bu durumum. Hem sen de beni üzmezsin biliyorum. Hadi bu mesajıma cevabında söyle artık, ne zaman geleceksin?”

- Evet arayacağını biliyordum. Nasılsın?
- Siz kimsiniz?
- Canım şaka yapma artık. Ne zaman geliyorsun söyle hadi?
- Beyefendi ne şakası? Sizi tanımıyorum. Ama sanırım …..’in bir yakını olmalısınız.. Kullanmıyordu bu hattını, bana verdi, ben de tekrar açtırdım. Şimdi ben kullanıyorum.
- Nasıl olur? Ben aylardır arıyorum, mesaj gönderiyorum bu numaraya.
- Ama bir ay önce iptal ettirdi hattı. Siz aradığınızda çalamaz ki. Ne çıkıyordu aradığınızda?
- Ne mi çıkıyordu? Tabi ki çalıyordu telefon. Gerçi şu anda hatırlamıyorum ama öyle olmalı mutlaka.
- Evet bir süre kullanmadan açık bırakmıştı, sanırım o zaman aradınız. Ama bir ay kadar önce iptal ettirdi hattı. En son ne zaman aradınız?
- Dün aradım.
- Ama ben bugün açtırdım hattı. Dün aradıysanız çalamaz.
- Ama ben dün aradım.
- Beyefendi o zaman çalmamıştır telefon.
- Ben çalıp çalmadığını hatırlamıyorum! Ama bir yanlışlık olmalı!. Neden bana söylemeden böyle bir şey yapsın ki? Hem gönderdiğim mesajlar da var. Onlar yok mu telefonda?
- Hayır. Dedim ya size hat bugün açıldı. Gönderdiğiniz mesajlar gelemezdi zaten, hat iptal edilmişti. Hem mesajlar gitmemiş olmalı.
- Hiçbir şey anlamıyorum. Bu bir şaka değil mi? Hadi uzatmayın artık!
- Bakın ben şaka falan yapmıyorum! Siz onun nesi oluyorsunuz bilmiyorum ama ben hattı açtırırken bana “Peşimde bela biri var. Ben bıraktım onu ama o hala sevgilisi olduğumu sanıyor” gibi bir şey söylemişti siz o musunuz yoksa ? Nasıl fark etmezsiniz bunu ? Ne yazıyordu ki size gelen iletim raporlarında ?
- …
- Ne yazıyordu diyorum.. Orda mısınız ?
- …
- Bakın artık kapatıyorum, meşgul etmeyin beni, ve bir daha da aramayın.
- …………………………………………….